Φαίνεται πως ούτε ο «αποτροπιασμός» του πρωθυπουργού για τη δίωξη αυτή και τα περί «νοσηρών εγκεφάλων» που είπε, ούτε βέβαια η έρευνα που έχει διατάξει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, ώστε να εντοπιστούν τυχόν πειθαρχικές ευθύνες των εμπλεκομένων προσώπων στο χειρισμό της όλης υπόθεσης, είναι αρκετά για λήξης αυτής της φάρσας. Μια φάρσα που θυμίζει τις πιο μελανές σελίδες του ελληνικού κράτους αλλά και προκαλεί πολλά ερωτήματα.

Ερωτήματα που αφορούν τα όργανα της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, τους Επιθεωρητές που ελέγχουν τους στρατιωτικούς δικαστές και το ζήτημα που τίθεται είναι εάν υπήρξε παράβαση καθήκοντος, με την έκδοση του εντάλματος σύλληψης του Δ. Βάγια. Επίσης, εντύπωση προκαλεί η περισσή ευκολία με την οποία τα όργανα της στρατιωτικής δικαιοσύνης, ο εισαγγελέας του Στρατοδικείου που έδωσε την εντολή και τα αστυνομικά όργανα, κίνησαν τις διαδικασίες για τη σύλληψη του Δ. Βάγια. Ολα αυτά θα μπορούσαν να μην έχουν γίνει, καθώς η «γραφειοκρατία» δεν μπορεί να είναι υπεράνω της λογικής, της πολιτικής και της ιστορίας. Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά λέγεται, κανείς δε θα ελεγχόταν γιατί δεν άσκησε δίωξη κατά του Δ. Βάγια, επειδή «αυτομόλησε» στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.

Το άλλοθι είναι η λεγόμενη «ανεξαρτησία της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης» και διάφορα δικολαβικά προσχήματα. Εφόσον, λένε, έχει βγει παραπεμπτικό βούλευμα με την κατηγορία της «αυτομολίας εις τους στασιαστάς» από το δικαστικό συμβούλιο και ο φάκελος της δικογραφίας του Δ. Βάγια παρέμενε ανοιχτός, δεν μπορεί παρά η υπόθεση να πάει στο ακροατήριο και εκεί θα... «απαλλαγεί», με βάση και το νόμο 1863 του 1989 για την «άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου», αλλά αυτό, όπως ισχυρίζονται, πρέπει να γίνει με απόφαση δικαστηρίου. Ετσι το μόνο περιθώριο που αφήνουν στον Δ. Βάγια είναι να μην παραστεί στο Στρατοδικείο, δηλώνοντας «άρρωστος»...

Στο μεταξύ, για την υπόθεση αυτή από την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας έχει, σύμφωνα με πληροφορίες, διαταχτεί Ενορκη Διοικητική Εξέταση, στα πλαίσια της οποίας ασκείται πειθαρχικός έλεγχος σε όλα τα κλιμάκια που ενεπλάκησαν στην υπόθεση αλλά και στους Επιθεωρητές της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, επειδή δεν εντόπισαν την ύπαρξη τέτοιων υποθέσεων σε «εκκρεμότητα» όπως αυτή του Δ. Βάγια, ώστε να «κλείσουν» αθόρυβα. Εκτιμάται μάλιστα ότι σε όλα τα κατά τόπους στρατοδικεία θα υπάρχουν και άλλοι ανάλογοι φάκελοι παλιών δικογραφιών. Ο υφυπουργός Αμυνας Λ. Αποστολίδης, μας διαβεβαίωσε χτες ότι έχει δοθεί εντολή για «ταχεία κάθαρση» στα αρχεία των Στρατοδικείων, καθώς και ότι οι φάκελοι των δικογραφιών της περιόδου αυτής θα συγκεντρωθούν στο Γουδί για ιστορική χρήση.

Την ίδια ώρα έρχεται στην επιφάνεια το σύνολο της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, της λειτουργίας της αλλά και αυτής καθ' αυτής της ύπαρξής της. Η λεγόμενη αποστρατιωτικοποίησή της, που έγινε τα τελευταία χρόνια, είναι χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, ενώ όλο και περισσότερο ακούγεται ο προβληματισμός για την ανάγκη ύπαρξής της. Οπως εκτιμάται και από στρατιωτικούς κύκλους η υπαγωγή του στρατιωτικού προσωπικού στην τακτική Δικαιοσύνη είναι εφικτή, στο βαθμό βέβαια που ξεπεραστούν τα όποια συνταγματικά εμπόδια υπάρχουν. Εξάλλου, υπάρχει και η διεθνής εμπειρία, όπως π.χ. στη Γαλλία, όπου δεν υπάρχει ο θεσμός της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και το στρατιωτικό προσωπικό δικάζεται από τα κοινά δικαστήρια με βάση, όπου υπάρχουν στρατιωτικά παραπτώματα, τον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα.

Κ.Ζ.