Σημειώνουμε, όμως, το διάλογο και για έναν ακόμη λόγο: Εάν το 1972 ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ σκέπτονταν και ήθελε να χρησιμοποιήσει την πυρηνική βόμβα, χωρίς να λογαριάζει τις ανυπολόγιστες συνέπειες, τότε τι σκέπτεται η σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ, ενώ η «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» της βρίσκεται στο φόρτε της;

Το ερώτημα δεν είναι τυχαίο, ούτε αβάσιμο, όπως ο καθένας καταλαβαίνει. Αλλωστε, σ' αυτό ακριβώς οδηγεί και η εμμονή της σημερινής ηγεσίας των ΗΠΑ, να προχωρήσει στο πρόγραμμα της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας». Το πρόγραμμα, δηλαδή, που θα δώσει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ, να χρησιμοποιήσουν τα πυρηνικά τους όπλα, χωρίς το φόβο ανάλογων αντιποίνων από τις χώρες - θύματα. Στο ίδιο ερώτημα οδηγεί, επίσης, η τελευταία αποκάλυψη της «Ουάσιγκτον Ποστ» και άλλων αμερικανικών εντύπων. Μιλάμε, για την ύπαρξη μιας ολόκληρης «εφεδρικής» αμερικανικής κυβέρνησης, που βρίσκεται μονίμως, κρυμμένη στα έγκατα της γης - σε υπόγεια χαλύβδινα οχυρά, κάπου στα Απαλάχια όρη - και η οποία θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, εάν χτυπηθεί η Ουάσιγκτον από την τρομοκρατία...

Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, ότι τα μέτρα αυτά παραπέμπουν ευθέως στον κίνδυνο ολοκληρωτικού πυρηνικού πολέμου..;