Πολιτική εξαφάνισης της βαμβακοκαλλιέργειας ακολουθεί η κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ, προς μεγάλη ικανοποίηση της ΕΕ. Η αντιαγροτική πολιτική της συρρίκνωσης της παραγωγής, των περιορισμών και των προστίμων συνυπευθυνότητας «μεγαλουργεί» εδώ και ένα χρόνο περίπου σε βάρος της βαμβακοκαλλιέργειας και των βαμβακοπαραγωγών. Και μια βασική ελληνική καλλιέργεια, υπό την «εκσυγχρονιστική» υπόκρουση της... ανάπτυξης, συρρικνώνεται βιαίως από την κυβέρνηση. Πρόκειται για άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα για το πώς εννοεί η κυβέρνηση την ανάπτυξη της γεωργίας. Αλλά η πολιτική αυτή με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει τη βαμβακοκαλλιέργεια στην πλήρη εξαφάνιση, αφού κάπως έτσι ξεκίνησε το 1992 επί ΝΔ το πράγμα και στον καπνό και τώρα η ΕΕ έχει προσδιορίσει και την ημερομηνία λήξης αυτής της καλλιέργειας.

Η κυβέρνηση προς το παρόν επιχειρεί να αποκρύψει τα όσα καταστροφικά έχουν αποφασιστεί και πρόκειται να αποφασιστούν σε βάρος της βαμβακοκαλλιέργειας. Επιστρατεύοντας κάθε πρωτόγνωρη μεθόδευση και κάθε λογής αυθαιρεσία, επιδιώκει να εμπαίξει ασύστολα τους βαμβακοπαραγωγούς, συνοδεύοντας τα «ανομήματά» της με την αναγγελία εικονικών οικονομικών ωφελειών προς τους αγρότες. Για την περσινή παραγωγή που ήταν 1.343.000 τόνοι, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι πρέπει να επιδοτηθούν 1.146.000 τόνοι. Οι υπόλοιποι 200.000 περίπου τόνοι θα λάβουν, επειδή έτσι θέλει η κυβέρνηση, μια τιμή τέσσερις φορές μικρότερη. Αυτή η παραγωγή, δηλαδή, τι όφελος θα έχει αν επιτευχθεί τάχα η μέγιστη εισροή κοινοτικών πόρων και οι βαμβακοπαραγωγοί που την κατέχουν πόσο θα αυξήσουν το εισόδημά τους; Προφανώς της κυβέρνησης της αρκεί να ανακοινώσει ότι η εξόφληση επιδότησης θα είναι 50 φράγκα...

Το κακό βέβαια δε σταματά στα παραπάνω. Για το 2002 η κυβέρνηση αποφάσισε μια νέα παρτίδα περιοριστικών μέτρων σε βάρος της βαμβακοκαλλιέργειας. Πέρσι η κυβέρνηση μείωσε έστω και στα χαρτιά τη βαμβακοκαλλιέργεια στα 3.805.000 στρέμματα και τελικά αναγνώρισε μια παραγωγή 1.146.000 τόνους. Φέτος μειώνει στην πράξη τη βαμβακοκαλλιέργεια στα 3.600.000 στρέμματα και θα αναγνωρίσει μια παραγωγή 1.100.000 τόνους. Αλλά αυτό βέβαια που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να «νομιμοποιήσει» στα μάτια των βαμβακοπαραγωγών την περσινή παρανομία και να προχωρήσει σε μια νέα ακόμα παρανομία, προκειμένου να συγκαλυφτούν οι ολέθριες επιπτώσεις του νέου καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι.

Και τι σχεδίασε η κυβέρνηση για να πετύχει φέτος τα ολέθρια σχέδιά της; Λέει γενικώς στους βαμβακοπαραγωγούς: Θα καλλιεργήσετε ό,τι δηλώσατε πέρσι στο ΟΣΔΕ. Και λέει επίσης ότι θα επιβληθούν περιορισμοί στους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, για να σπείρει και τη διχόνοια. Ομως τα σπασμένα αυτής της πολιτικής θα τα πληρώσουν όλοι οι μικρομεσαίοι βαμβακοπαραγωγοί, είτε έχουν το χαρακτηρισμό κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, είτε όχι. Γιατί σε όλους επιβάλλεται ατομικό πλαφόν περιορισμού (δικαιώματα) και σε στρέμματα και σε κιλά. Τους επιβάλλεται δηλαδή διπλός χαλκάς. Και μάλιστα όσοι βαμβακοπαραγωγοί συμμορφωθούν με τον στρεμματικό περιορισμό, αλλά βγάλουν παραγωγή που θα ξεπερνάει το 10% του νέου νομαρχιακού «πλαφόν» στρεμματικής απόδοσης, θα έχουν και φέτος μη επιλέξιμα βαμβάκια! Θα τα επιτρέψουν όλα αυτά οι βαμβακοπαραγωγοί;