Ξεκινώντας την ομιλία του σημείωσε ότι «διαμορφώνεται ένα ευρύτερο ρεύμα με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, που ακουμπάει και αναπτύσσεται πάνω στην αγωνιστική δράση που αναπτύχθηκε σε πολλά μέτωπα το προηγούμενο διάστημα, σε αντιπαράθεση με την πολιτική της ΝΔ και στη συναίνεση των άλλων κομμάτων που στηρίζουν τα ίδια συμφέροντα, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, την πολιτική της ΕΕ, τα σχέδια του ΝΑΤΟ. Οι κομμουνιστές, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όσοι συμπορευτήκαμε μαζί του, είχαν και έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Εχουμε συνείδηση ότι η μάχη για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην κοινωνία είναι μια μάχη σκληρή, μακρόχρονη και βέβαια μια μάχη που έκφρασή της είναι και το ποσοστό στις εκλογικές μάχες.

Το κύριο πεδίο όμως της αρχής για να αλλάζει ο συσχετισμός είναι η άνοδος της οργάνωσης και πάλης των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας μέσα από σωματεία, οργανώσεις, φορείς. Είναι η ενίσχυση του αγώνα που βγάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες και βάζει στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, τις πολιτικές των κυβερνήσεων, της ΕΕ, των άλλων αστικών κομμάτων, τις πολιτικές που εξυπηρετούν τα συμφέροντα αυτής της μερίδας της κοινωνίας, της συντριπτικής μειοψηφίας, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, συνολικά του κεφαλαίου. Η δύναμη που σήμερα έχει το ΚΚΕ σε Βουλή, δήμους, Περιφέρειες, το γεγονός ότι απέκτησε σε μια σειρά δήμους τη δημοτική αρχή, όπως και εδώ τον δήμο Τυρνάβου, είναι δύναμη που κατατίθεται ήδη σε αυτήν την κατεύθυνση, στον αγώνα για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, για να βγουν οι εργαζόμενοι, ο λαός και οι ανάγκες του στο προσκήνιο».

Και ανέδειξε ότι οι όποιες παρεμβάσεις, τα όποια έργα προβλέπονται έχουν ως κοινό παρονομαστή το χαμηλό κόστος και «ταυτόχρονα, δυστυχώς, για κάποιους η καταστροφή είναι και ευκαιρία. Στο πλαίσιο της "ανασυγκρότησης" της Θεσσαλίας ετοιμάζονται να μοιράσουν σε μεγάλες κατασκευαστικές νέα πακέτα από το Ταμείο Ανάκαμψης, να προχωρήσουν πιο επιτακτικά σχέδια περαιτέρω εμπορευματοποίησης του νερού (κάτι που βρίσκεται στα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης) που θα χρυσοπληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες και οι αγρότες της περιοχής, σπρώχνουν σχέδια για αλλαγές στη χρήση γης και στην αγροτική καλλιέργεια, με στόχο τη συγκέντρωση της γης σε λιγότερα χέρια, προωθούν επενδυτικά σχέδια της λεγόμενης "πράσινης Ενέργειας", που χρυσοπληρώνουν οι εργαζόμενοι στα τιμολόγια του ρεύματος.

Οι δικές μας θέσεις για το μέλλον της Θεσσαλίας βρίσκονται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Θεωρούμε καταρχάς ότι είναι κρατική και όχι ατομική ευθύνη η αποκατάσταση των πληγέντων, που ειδικά για τους αγρότες δεν μπορεί να αφορά μόνο μια αποζημίωση για τη χαμένη χρονιά, αλλά και κατάλληλα έργα αποκατάστασης των εδαφών, για να μπορούν να είναι καλλιεργήσιμα. Απαιτείται ένας συνολικότερος σχεδιασμός αντιπλημμυρικής προστασίας και διαχείρισης των υδάτων με μεγάλα έργα, φράγματα, αντιπλημμυρικά έργα που δεν θα έχουν ως κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ούτε θα προσαρμόζονται στη λογική "κόστους - οφέλους". Η παραγωγή στη Θεσσαλία αφορά όλη τη χώρα, πρέπει να προστατευτεί και να στηριχθεί η εγχώρια παραγωγή, για να εξασφαλιστούν φτηνά αγροτικά προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, αλλά και αντίστοιχα προϊόντα που προορίζονται για τη βιομηχανία. Ολα αυτά μπορούν να εξασφαλιστούν με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, στηριγμένο στην κοινωνική ιδιοκτησία στη Βιομηχανία, στην Ενέργεια, στις Κατασκευές κ.α.».

Υπογράμμισε δε ότι «το επιχείρημα "δεν υπάρχουν πόροι" είναι ψεύτικο, αφού υπάρχει ένας πολύ μεγάλος πλούτος που παράγεται στη χώρα μας και στη περιοχή, που όμως βρίσκεται στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων, τους οποίους προστατεύουν το κράτος και όλες οι κυβερνήσεις. Στην ουσία συγκρούονται δύο διαφορετικά σχέδια για τη Θεσσαλία: Το ένα που μιλάει για μια "ανασυγκρότηση" που θα διατηρεί και θα αναπαράγει τις αιτίες της καταστροφής, αλλά και θα την αξιοποιεί για αντιλαϊκές εξελίξεις και στήριξη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, και το δικό μας, που έχει ως στόχο να αναιρέσει τις αιτίες της καταστροφής και θέλει μια ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας με κριτήριο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, την προστασία της ζωής του λαού της περιοχής, της αγροτικής παραγωγής, σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό το σχέδιο συνδέεται αντικειμενικά με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του λαού της περιοχής. Αυτές οι δύο κατευθύνσεις θα συγκρουστούν και θα αντιπαρατεθούν το επόμενο διάστημα, γιατί η περιοχή θα ανασυγκροτηθεί ή υπέρ του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων ή υπέρ των εργαζομένων, των αγροτών, των λαϊκών δυνάμεων».

Ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα με σπουδαία έντεχνα λαϊκά τραγούδια, με τους Μιχάλη Χώτο, Ελενα Γράβαλου, Μιχάλη Ζουριδάκη, Πάνο Κράια, Δημήτρη Φωτίου και μια πολύ αξιόλογη ορχήστρα.