Ανέκδοτο έχει γίνει τις τελευταίες μέρες το περιβόητο «112» που ηχεί στα κινητά από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που το μήνυμα στέλνεται σε κατοίκους πολύ μακριά από την εστία μιας φωτιάς. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της φωτιάς στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στη Ριτσώνα, με το «112» να ηχεί μέχρι και στο ...Γαλάτσι, καλώντας κατοίκους «να κλείσουν παράθυρα» και να «είναι έτοιμοι για εκκένωση» (!). Για την πυρκαγιά στην Κερατέα βάρεσε «112» στον Κορυδαλλό, για τη φλεγόμενη αποθήκη στο Μοσχάτο βάρεσε συναγερμός στη Βουλιαγμένη κ.ο.κ. Σε κάποιες περιπτώσεις, δεν φτάνει που βαράει σε άσχετες περιοχές, αλλά γράφει και άλλα αντ' άλλων, με τις οδηγίες στα Αγγλικά να αναφέρονται σε άλλα συμβάντα από τις οδηγίες στα Ελληνικά... Τι καταφέρνει λοιπόν η κυβέρνηση; Ακόμα κι αυτό το μήνυμα που το παρουσίασε σαν το «απόλυτο εργαλείο» για την προστασία του λαού πάντα με «ατομικά μέσα», είτε να δημιουργεί πανικό χωρίς λόγο, ειδικά σε ηλικιωμένους, είτε να απαξιώνεται. Αυτή θα ήταν αργά ή γρήγορα η κατάληξη και αυτού του μέσου, αφού στηρίζεται στην απόσυρση του κράτους από τις καθοριστικές του ευθύνες για την ολοκληρωμένη οργάνωση της προστασίας του λαού. Ακόμα κι εδώ εισχωρεί η επιλεκτική ανικανότητα, ενώ το «τρεχάτε ποδαράκια μου» και το «βγάλτε τα πέρα μόνοι σας» μετατρέπεται σταδιακά στο γνωστό «λύκος ...στα πρόβατα».