Χαρακτηριστικά, σε ένα ρεσιτάλ αντιστροφής της πραγματικότητας, ισχυρίστηκε ότι η «ψηφιακή κάρτα εργασίας» συμβάλλει «σε ένα καλύτερο εργασιακό περιβάλλον, όπου τα εργασιακά δικαιώματα και εισοδήματα θα προστατεύονται», τη στιγμή που νομιμοποιεί και επεκτείνει τη ζούγκλα της απλήρωτης εργασίας και της εξαήμερης εργασίας.

Στο ίδιο πνεύμα, έσπευσε να βαφτίσει «ανάταξη» την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ που αποτελεί - όπως είπε - «μια από τις μείζονες προτεραιότητες της κυβέρνησης». Εφερε ως παράδειγμα τη δυνατότητα που έδωσε η κυβέρνηση στους γιατρούς του ΕΣΥ να μπορούν να παρέχουν και ιδιωτικό έργο, αλλά και στους ιδιώτες γιατρούς να μπορούν να παρέχουν έργο στο ΕΣΥ. Το οποίο στην πράξη σημαίνει ότι η κυβέρνηση, αξιοποιώντας τις ελλείψεις προσωπικού που η ίδια και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν διαιωνίσει, επεκτείνει την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά το προσωπικό του ΕΣΥ, και ο ίδιος παραδεχόταν ότι «η πολιτική αυξήσεων που εφαρμόζουμε ήδη στους μισθούς και τα επιδόματα του υγειονομικού προσωπικού στο όριο των δημοσιονομικών μας δυνατοτήτων (σ.σ. τα μνημόνια διαρκείας) αποδίδει αλλά δεν αρκεί».

Αλλο καραμπινάτο παράδειγμα αυτής της συνειδητής πολιτικής επιλογής της υποχρηματοδότησης είναι και ο τομέας της Παιδείας, όπου ο πρωθυπουργός καυχήθηκε για τις 10.000 προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών, που συνιστούν κυριολεκτικά σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων. Τα κενά των εκπαιδευτικών φέτος ήταν πάνω από 52.500 και καλύφθηκαν με αναπληρωτές, ενώ έχουν χαθεί χιλιάδες οργανικές θέσεις στα σχολεία με τις συγχωνεύσεις, τις καταργήσεις τμημάτων και σχολείων αλλά και με την αύξηση του αριθμού μαθητών στην τάξη στους 25, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα της παρεχόμενης Εκπαίδευσης.

Τέλος, η κοροϊδία από μεριάς της κυβέρνησης χτύπησε ξανά ταβάνι με όσα είπε για την ακρίβεια, όταν ισχυρίστηκε ότι «τα μέτρα που λάβαμε το προηγούμενο διάστημα για περιορισμό των πλασματικών εκπτώσεων και καλύτερη λειτουργία του ανταγωνισμού αποδίδουν», παραπέμποντας στο ότι «ο πληθωρισμός στην κατηγορία τροφίμων, αλκοόλ και καπνού διαμορφώνεται στη χώρα μας στο 1,3% τον Ιούνιο, έναντι 2,4% τον Μάιο» (δηλαδή συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά όχι ...τόσο πολύ), ενώ παρέπεμψε και σε μια μελέτη του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών, για να ισχυριστεί ότι καταγράφονται πλέον «και μικρές μειώσεις τιμών σε 12μηνη βάση». Κι αυτό την ίδια στιγμή που η μέση αύξηση των τιμών των προϊόντων έχει φτάσει το 30% τα τελευταία δύο χρόνια...