Για την ανάγκη «προσήλωσης στις αρχές και τις αξίες ενός σύγχρονου κόσμου» έκανε λόγο, προχτές, ο Κ. Σημίτης, στη διάρκεια της συνόδου ΝΑΤΟ-Ρωσίας στη Ρώμη. Και παρότι δε διευκρίνισε ποιες αξίες και αρχές εννοεί, δε θα πέσουμε έξω, αν ισχυριστούμε, ότι δεν είναι άλλες από αυτές, που απορρέουν από τα ντοκουμέντα και την πρακτική του ΝΑΤΟ, την πολιτική και πρακτική των ΗΠΑ.

Το δικαίωμα, επομένως, του κάθε λαού, να καθορίζει ελεύθερος το δρόμο της ανάπτυξής του και το μέλλον του, δεν περιλαμβάνεται στις «αρχές και αξίες», για τις οποίες έκανε λόγο ο Κ. Σημίτης. Το πρόσφατο αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στη Βενεζουέλα -- για να μην αναφερθούμε σε παλιότερα παραδείγματα, ακόμη και εγχώρια -- όπως και η μόνιμη επιδίωξη των ΗΠΑ να ανατρέψουν την εκλεγμένη κυβέρνηση της Κούβας, αποτελούν ορισμένες μόνον, αλλά χαρακτηριστικές και αδιαμφισβήτητες αποδείξεις. Δεν περιλαμβάνονται, επίσης, οι αρχές του απαραβίαστου της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας κάθε χώρας (βλέπε Γιουγκοσλαβία, Κύπρο). Ούτε η αποφυγή της χρήσης βίας και όπλων (βλέπε Αφγανιστάν, Ιράκ). Ούτε η ισότιμη συνεργασία μεταξύ των χωρών περιλαμβάνεται σ' αυτές τις αρχές (βλέπε τις βαθιά ανισότιμες και εκμεταλλευτικές σχέσεις των «μεγάλων» με τις «μικρές» χώρες).

Τι περιλαμβάνεται; Τα συμφέροντα, οι στόχοι και οι επιδιώξεις του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Το «δίκαιο» των πολυεθνικών και των συμφερόντων τους. Αυτών των «αρχών και αξιών» έγινε κράχτης ο Κ. Σημίτης στη Ρώμη.