«Θα τα κάνω λίμπα!», ο ένας. «Μη μιλάς εσύ, τρόφιμε των μπαρ του Κολωνακίου!», ο άλλος. «Είσαι βαποράκι της "17 Ν"», ο τρίτος. «Είσαι φασίστας!», ο παραδίπλα. «Εσύ είσαι φασίστας, που είσαι και ΠΑΣΟΚος!», ο θιγμένος. Και κάπου εκεί πέφτει η αυλαία: «Κυρίες και κύριοι, ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε, καληνύχτα σας»...

Μόλις πήρατε μια γεύση από τηλε-σόου με θέμα τη ...«17 Ν», όπως μεταδόθηκε, προχτές, από σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας. Το εν λόγω καραγκιοζιλίκι δεν αφορά ούτε μόνον το συγκεκριμένο σταθμό, ούτε μόνον τη συγκεκριμένη εκπομπή. Πρόκειται για ένα τυπικό δείγμα, που αφορά το τηλεοπτικό τοπίο της χώρας, όπως συνολικά έχει μετατραπεί μετά από τα «τηλεπαραθυρο-ξεκατινιάσματα» του τελευταίου τριμήνου.

Το να μιλήσει κανείς για ευτέλεια και εκτροχιασμό είναι περιττό. Ενα είναι σίγουρο. Αν κοιτάξει κανείς πίσω και πιάσει το νήμα από την εποχή των «σατανιστών» μέχρι τη ...Γιούλη Μπάρκα, την πρόσφατη, δηλαδή, εκδοχή της τηλεξεφτίλας, θα θυμηθεί πως κάθε φορά υπήρχε η ελπίδα ότι «πιάσαμε πάτο» και πως - τουλάχιστον - δεν έχει παρακάτω.

Η αλήθεια είναι ότι, κάθε φορά, η χυδαία τηλεοπτική αγορά και οι χυδαίοι υπηρέτες της - που υποδύονται τους δημοσιογράφους, διασύροντας εαυτούς και αλλήλους - μας πιστοποιούν το βασικό τους «προσόν»: Οτι ο πάτος που εκπροσωπούν δεν έχει πάτο...