ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΩΡΑ; Μετά τα τελευταία γεγονότα του Κηφισού, ολάκερη η κυβέρνηση αποφάσισε να πέσει πάνω στους εργολάβους και να πάρει εκδίκηση για τα πλημμυρισμένα σπίτια και γενικώς τις καταστροφές;

Δώστου δηλώσεις επί δηλώσεων ο Πρωτόπαππας, λάβρος ο Σκανδαλίδης. Τέτοια ...κόντρα κράτους και εργολάβων δεν πρέπει να συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα στον κόσμο. Θα τους ...εξαφανίσουν ως είδος.

Βέβαια, σκεπτόμενος κανείς λίγο πιο ψύχραιμα, αναρωτιέται: Ποιος έκανε τις αναθέσεις; Πώς γίνονται οι αναθέσεις έργων σ' αυτήν τη χώρα; Ποιος φροντίζει σε κάθε δημόσιο έργο να υπάρχουν πανωπροίκια και υπερβάσεις και να πληρώνονται από τον Ελληνα φορολογούμενο;

Επίσης μπορεί να διερωτηθεί κανείς και τα εξής: Ποιος ελέγχει την πορεία των έργων; Ποιος ελέγχει την ποιότητα των κατασκευών; Ποιος επιστατεί, ώστε να μην κερδοσκοπούν οι εργολάβοι, μειώνοντας το πραγματικό κόστος τους κι ακόμη περισσότερο την όποια ποιότητά τους;

Και τέλος πάντων, έχουμε πείρα σ' αυτήν τη χώρα από μεγάλα έργα. Ξέρουμε τι διαπλοκές και σχέσεις δημιουργούνται. Γνωρίζουμε για τον προϋπολογισμό του Μετρό, γνωρίζουμε για τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στα Ολυμπιακά εργοτάξια. Γιατί να έγινε κάτι διαφορετικό στα έργα του Κηφισού;

Σίγουρα, λοιπόν, οι χτεσινοί «σύμμαχοι» στον αγώνα για το ξεκοκάλισμα των ευρω-κονδυλίων και των πόρων του κράτους δεν μπορεί ξαφνικά να έγιναν ορκισμένοι εχθροί. Κάτι άλλο συμβαίνει...

Κι αυτό που, απλούστατα, συμβαίνει είναι πως σε τέτοιου είδους «λυκοφιλίες», όταν τα πράγματα ζορίσουν πολύ (κι είναι μεγάλο ζόρι τέσσερις απανωτές πλημμύρες), τότε ο σώζων εαυτόν σωθήτω και κανείς δεν ξέρει τίποτε «για το φόνο»!