Εφτασε, λοιπόν, και πάλι μια ολιγόωρη νεροποντή για να μετατρέψει τη ζωή στην πρωτεύουσα - τέταρτη φορά σε διάστημα μόλις τεσσάρων μηνών - σε κόλαση. Χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρήθηκαν και κινδύνεψαν, εκατοντάδες είδαν τις περιουσίες τους να πλημμυρίζουν και να καταστρέφονται. Η απόλυτα δικαιολογημένη οργή τους ξεχείλισε, αφού, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είδαν και την κυβέρνηση να τους κοροϊδεύει ασύστολα: «Δεν αποφύγαμε τα προβλήματα, παρότι είχαν ληφθεί πολλά και σοβαρά μέτρα», άκουσαν να τους λέει χτες, χωρίς αιδώ, ο υπουργός Τύπου Χρ. Πρωτόπαππας. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, δηλαδή, «η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απέθανε»!..

Μέσα σε διάστημα τεσσάρων μηνών και με αφορμή τις τέσσερις πλημμύρες, έχουμε την εκδήλωση των ίδιων «ακραίων φαινομένων» κυβερνητικής υποκρισίας και αδιαφορίας για τα λαϊκά στρώματα. Ετσι, την πρώτη φορά έφταιγε ο καιρός, τη δεύτερη η ΕΜΥ που δεν προειδοποίησε έγκαιρα, την τρίτη ο τέως γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας που απομακρύνθηκε και τώρα κάποιος εργολάβος και μερικοί εποπτεύοντες μηχανικοί που δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους...

«

Αθώα», λοιπόν, η κυβέρνηση, «αθώα» και η αξιωματική αντιπολίτευση που περιορίζεται να την επικρίνει για έλλειψη ευθιξίας και ...φιλότιμου να παραιτηθεί. «Αθώοι» και οι δύο κι ας ομολογούν πως οι πλημμύρες οφείλονται σε προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί για δεκαετίες, δηλαδή σε λάθη και παραλείψεις που έγιναν επί δικών τους κυβερνήσεων, αλλά κυρίως για την υποταγή τους στην εξυπηρέτηση του κέρδους των κεφαλαιοκρατών. Μιλούν για τα 550 χιλιόμετρα των ρεμάτων της Αττικής που έχουν μπαζωθεί, για την άναρχη δόμηση που έχει αναπτυχθεί, για τις καταπατήσεις που έχουν συντελεστεί, για τις τεράστιες δασικές εκτάσεις που έχουν πυρποληθεί, για την αθρόα τσιμεντοποίηση. Δε λένε, όμως, ότι όλα αυτά έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται κάτω από τη δική τους προστασία, καθοδήγηση, ανοχή ή συνενοχή και με την ψήφιση ακόμη και σκανδαλωδών νόμων που τα νομιμοποιούν, προκειμένου να αναπτύσσεται η κερδοσκοπία.

Είναι οι ίδιες κυβερνήσεις, που, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, άφησαν αθωράκιστο το Λεκανοπέδιο από υποδομές αντιπλημμυρικής προστασίας και που, ακόμη και όταν κατασκευάζουν κάποια τέτοια έργα, το κάνουν με γνώμονα τα συμφέροντα των εργολάβων και όχι τις ανάγκες του λαού. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί πλέον το αίσχος του Κηφισού. Ενα έργο, που, όπως ομολογείται, σχεδιάστηκε και κατασκευάζεται λάθος και μάλιστα, όπως αποκαλύφθηκε μόλις χτες, με υδρολογικές μελέτες που βασίζονται σε στοιχεία του 1970! Ενα έργο, δηλαδή, που ακόμη και με όποιο τρόπο πλέον ολοκληρωθεί, θα γίνεται αφορμή για εκτεταμένες πλημμύρες και καταστροφές εσαεί...

Θα το πούμε, για άλλη μια φορά. Οι πλημμύρες στην Αττική δεν αποτελούν, ούτε θεομηνία, ούτε μοιραίο γεγονός. Συνιστούν, απλούστατα, μια προμελετημένη και κατά συρροήν εγκληματική ενέργεια, που έχει τη βάση της στην εγκληματική πολιτική που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού εδώ και δεκαετίες. Αν η οργή των πλημμυροπαθών δε μετουσιωθεί σε μαχητικότητα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, τότε η Αθήνα θα στενάζει διαρκώς στο έλεος της βροχής και των κροκοδείλιων δακρύων των κυβερνώντων...