Τις προάλλες έκανε προτάσεις συνεργασίας της Αριστεράς και, μάλιστα, εξέφραζε την απορία του, γιατί να μην συμπράξουν ο ΣΥΝ και το ΚΚΕ στη συγκρότηση του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ. Και προχτές - σύμφωνα με τη χτεσινή «Αυγή» - μιλώντας στις εργασίες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στη Φλωρεντία και βάζοντας τα πλαίσια «της νέας σχέσης της σύγχρονης Αριστεράς με τα νέα κοινωνικά κινήματα», παρέθεσε μια σειρά γενικόλογα συνθήματα, ανάμεσα στα οποία, τα πλέον... ριζοσπαστικά, φτάνουν μέχρι τη «ρύθμιση του χρέους των φτωχών χωρών», τον «έλεγχο των χρηματαγορών» και τη «διαφάνεια στις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών».

Ας μας επιτρέψει ο κ. Ν. Κωνσταντόπουλος - γι' αυτόν πρόκειται - να διαφωνήσουμε κατηγορηματικά με τις απόψεις του. Αλίμονο στη σύγχρονη Αριστερά εάν εξαντλεί τη στρατηγική και τις σχέσεις της με τα κοινωνικά κινήματα στα προαναφερόμενα αιτήματα ή τα όποια παρόμοια. Αλίμονό της, εάν καλλιεργεί και διαχέει στους εργαζόμενους αυταπάτες του τύπου, ότι, ακόμη και εάν ήταν δυνατή η υλοποίηση των παραπάνω, στα πλαίσια του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, αυτό θα σημάνει την «αλλαγή του κόσμου». Εκτός και ο όρος «αλλαγή» έχει και γι' αυτήν το ίδιο ακριβώς νόημα, που είχε και για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όταν τη χρησιμοποιούσε για να ξεγελάσει τους εργαζόμενους.