Με αφορμή το τελευταίο, πάντως, να συμπληρώσουμε και το εξής: Αρκετές από τις θέσεις, που παρουσίασε ο πρόεδρος του ΣΥΝ στη Φλωρεντία, αποτελούν και σήμερα θέσεις των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης, αλλά την πρακτική αξία τους τη γνωρίζουν οι πάντες πολύ καλά, αφού τα περισσότερα βρίσκονταν ή εξακολουθούν να βρίσκονται στην κυβερνητική εξουσία των χωρών τους. Αλλες θέσεις ή και ακόμη περισσότερο «ριζοσπαστικές», τις είχαν παλιότερα τα ίδια κόμματα, αλλά το πραγματικό νόημα, που έδιναν σ' αυτές έγινε καθαρό στους εργαζόμενους, όταν κατέλαβαν τις κυβερνητικές καρέκλες.

Τα φαινόμενα αυτά, βέβαια, δεν είναι τυχαία. Αλλωστε, ποτέ τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα δεν είχαν ουσιαστικό μέτωπο απέναντι στις πολυεθνικές, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Ποτέ δεν αμφισβήτησαν την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου. Ποτέ δεν είπαν στους εργαζόμενους των χωρών τους, ότι η όποια ουσιαστική και ριζική αλλαγή -και όχι η ...αλλαγή του ΠΑΣΟΚ- προϋποθέτει την αφαίρεση της εξουσίας από το μεγάλο κεφάλαιο και το πέρασμά της στα χέρια του λαού. Οπως και όλων των απαραίτητων μοχλών για την ουσιαστική και αποτελεσματική άσκησή της.

Και δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι ούτε ο Ν. Κωνσταντόπουλος και ο ΣΥΝ μιλούν για τα κρίσιμα αυτά θέματα.