Ξεκινώντας την ομιλία του, εκ μέρος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ ο Γιώργος Μαυρίκος, υπογράμμισε ότι σήμερα η εργατική τάξη με τη γνώση που καταχτά, με το αυξημένο μορφωτικό της επίπεδο, την επαφή που έχει με τις νέες τεχνολογίες κι όλα αυτά, σε συνδυασμό με την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης, που γίνεται σε βάρος της, είναι η τάξη που βρίσκεται στην καρδιά της παραγωγικής διαδικασίας κι έτσι έχει, και οφείλει να έχει, τον πρώτο και κυρίαρχο ρόλο στο συντονισμένο αγώνα ενάντια στους καπιταλιστές και κόντρα στον ιμπεριαλισμό.

Για να ανταποκριθεί στα σημερινά σύνθετα καθήκοντα, η τάξη μας προσπαθεί να καταχτήσει πρώτα απ' όλα τη δική της ενότητα. Για το ΠΑΜΕ, η Ενότητα της Εργατικής Τάξης αποτελεί το Α και το Ω, για να μπορέσει η τάξη μας να ανταποκριθεί στα άμεσα και στρατηγικά της καθήκοντα.

Σε αντίθεση με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκφραστές του που επιχειρούν να παρεμβάλουν τεχνικές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους ίδιους τους εργαζόμενους, το ταξικό κίνημα επίμονα και σταθερά αγωνίζεται και θα αγωνίζεται για την ενότητα της εργατικής τάξης.

Ταυτόχρονα, η εργατική τάξη επιχειρεί να χτίσει τις δικές της συμμαχίες, για να αντεπεξέλθει στο ρόλο της. Ετσι, θέλουμε να παλεύουμε μαζί με τη φτωχή αγροτιά, μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους, μαζί με την προοδευτική διανόηση και τη ριζοσπαστική νεολαία μας.

Μέσα από αυτές τις συμμαχίες, στο βαθμό που θα δένονται στους καθημερινούς αγώνες οι σύμμαχοι και οι στόχοι, θα δημιουργούμε προϋποθέσεις για ένα νέο Κοινωνικό Μέτωπο που θα βάλει σε αμφισβήτηση την πολιτική του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις του. Που θα αχρηστεύσει στην πράξη της τρικλοποδιές που βάζει η κεντροαριστερά.

Και πρέπει να πούμε ότι σήμερα μια νέα, πιο επικίνδυνη και καλά καμουφλαρισμένη κεντροαριστερά κάνει προσπάθεια να εμφανιστεί μέσα από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ σαν το πολιτικοκοινωνικό σχήμα, σαν πολιτικό υποκείμενο που σ' αυτό πρέπει να εναποθέσουν της ελπίδες τους οι εργαζόμενοι της Ευρώπης. Πρόκειται για μεγάλη υποκρισία.

Πίσω από απλουστευτικές και γλυκανάλατες θεωριούλες για πολυμορφία, για πολυχρωμία κ.λπ. κρύβονται οι στόχοι της Σοσιαλδημοκρατίας και της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.

Ομως, δε φτάνει να αποκαλύψουμε τους στόχους τους. Πρέπει καθαρά να πούμε στους εργαζόμενους ότι όλοι αυτοί αγωνίζονται για την μακροημέρευση του καπιταλισμού, με κάποιες μεταλλαγές και ανάλογα μακιγιάζ.

Ταυτόχρονα, έχουμε υποχρέωση να συντονιστούμε στην Ευρώπη και στον κόσμο, με τα εκατομμύρια εκείνα των αγωνιστών που δείχνουν ανυπακοή στο ΔΝΤ, που είναι ενάντια στο ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους, με τα εκατομμύρια των φτωχών και πεινασμένων, των ανέργων και των οικονομικών μεταναστών που πληρώνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Μ' όλους αυτούς πρέπει να ενωθούμε και να συμπορευτούμε πριν, κατά και μετά τον Ιούνη του 2003 και τη Θεσσαλονίκη.

Το ΠΑΜΕ που δρα στο ευρωπαϊκό και διεθνές εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τις γραμμές της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) και που επίσης έχει συναντήσει τα βήματά του στη Γένοβα, στις Βρυξέλλες, στην Πράγα, στη Φλωρεντία κι αλλού, με άλλες αγωνιστικές και ταξικά προσανατολισμένες δυνάμεις θα δουλέψει για την επιτυχία των πρωτοβουλιών της επιτροπής «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003».

Και για μας επιτυχία, εκτός των άλλων, σημαίνει συγχρονισμός και συντονισμός όλων των ζωντανών ταξικών δυνάμεων μικρών και μεγάλων, πάνω σε βασικά μέτωπα πάλης, που αποτελούν σήμερα τους κεντρικούς άξονες δράσης του κινήματος της εργατικής τάξης.