Πάλι ανακατεύουν την τράπουλα... Από τη μια, τα προεκλογικά πακέτα - «ελπίδας» (για τη διατήρησή τους στην εξουσία). Από την άλλη, η σκόπιμα πολυδιαφημισμένη «πρωτοβουλία Σημίτη» για τον «εκσυγχρονισμό» του πολιτικού συστήματος. Δε διστάζουν ακόμα να αναστήσουν τη λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση, βάζοντάς της «αριστερή» μάσκα, μπας και «μαζέψει» ό,τι μπορεί από τη λαϊκή δυσαρέσκεια... Από κοντά διοχετεύεται ότι ο Κ. Σημίτης εγκαταλείπει τους «φθαρμένους» λοχαγούς εκσυγχρονιστές και τα βρίσκει με τα «ιστορικά στελέχη»... Ολα κατατείνουν στο πώς το ΠΑΣΟΚ θα πλασαριστεί ως ο «κυρίαρχος του παιχνιδιού» και η «ρεαλιστική» διέξοδος στην κρίση που το ίδιο και η πολιτική του δημιούργησε...

Πρόκειται όμως για αυτούς που έχουν την ευθύνη γιατί η γεωργία ενώ το 1980 έδινε το 15,5% του ΑΕΠ σήμερα έχει φτάσει μόλις το 8%... Η βιομηχανία στην τελευταία εικοσαετία από 18,3% έπεσε στο 13%... Οι εισαγωγές προϊόντων του μεταποιητικού κλάδου από 34% το 1988 έφτασαν σε 51% το 2000. Το 60% των προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης - υπόδησης που καταναλώθηκαν στη χώρα μας το 2001 ήταν εισαγόμενα, έναντι 40% λίγα χρόνια νωρίτερα... Οι «μονομάχοι» προετοιμάζονται για τη «μεγάλη αναμέτρηση», αλλά δεν έχουν σκοπό να «απολογηθούν» για την καταστροφική και απάνθρωπη πολιτική τους, ούτε βέβαια να την αλλάξουν πηγαίνοντας προς τις εκλογές και μετά από αυτές...

Πρέπει όμως να «πουλήσουν ελπίδα», να χειραγωγήσουν τις λαϊκές μάζες, εκμεταλλευόμενοι βέβαια την ανεργία και την ανασφάλεια που προκαλεί η δραματική επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου τους. Κι όμως, η μοναδική διέξοδος είναι να πάψουν να φέρνουν το παιχνίδι στα μέτρα τους και να «κοντρολάρουν» τις εξελίξεις σε βάρος των εργαζομένων. Μόνο η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων θα δώσει φιλολαϊκές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα.