Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του ελληνικού λαού δίνουν την αφορμή για πλούσια συμπεράσματα και επισημάνσεις. Ετσι γίνεται πια φανερό ότι στην επικίνδυνη, ταξική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που συμβαδίζει με τον αυταρχισμό, την τρομοκρατία, την αδιαλλαξία και την ωμή βια, ορθώνουν μαχητικά το ανάστημά τους όλο και πιο πολλοί εργαζόμενοι. Η κυβέρνηση Σημίτη και ό,τι αυτή εκφράζει, βλέποντας τον ατσαλωμένο αγώνα των αγροτών, ναυτεργατών, εκπαιδευτικών κτλ., ανασύρει τις πιο αντιδραστικές - αναχρονιστικές συνταγές του παρελθόντος. Απέδειξε ότι ο αντιδημοκρατικός κατήφορός της δεν έχει πάτο, συκοφάντησε, εξύβρισε τους αγώνες, προσπάθησε ανεπιτυχώς να εφαρμόσει την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" και του περίφημου "κοινωνικού αυτοματισμού". Μίλησε για υποκινητές των αγώνων, για "κομμουνιστικό δάκτυλο", με προφανή στόχο να μεταθέσει την αντίθεση του λαού προς τη στυγνή, αδίστακτη εκμεταλλευτική πολιτική που εφαρμόζει, σε αντίθεση ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ και έτσι να αποποιηθεί των ευθυνών της.

Οι αγώνες όμως που αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται, η διάρκειά τους, η συμμετοχή σ' αυτούς, η γενικότερη δυναμική τους καταδεικνύουν το αγεφύρωτο χάσμα συμφερόντων ανάμεσα στα μονοπώλια και το λαό, αλλά και την ανάγκη δημιουργίας ενός μετώπου που θα τα αντιπαλέψει.

Μια άλλη σημαντική παράμετρος των αγώνων αυτών είναι τα απτά οφέλη που αποκομίζει το λαϊκό κίνημα απ' αυτούς. Μια άποψη ηττοπαθής και μοιρολατρική που ακούγεται, είναι ότι οι αγώνες πάνε χαμένοι, επειδή δεν ικανοποιούνται πλήρως τα αιτήματα που διεκδικούνται. Στόχος βέβαια να αμφισβητηθεί η μακροπρόθεσμη προοπτική του αγώνα των εργαζομένων στη βάση των προβλημάτων τους και ν' ανακοπούν εντέλει.

Ετσι σε μια εποχή ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων έχουμε μακροπρόθεσμα οφέλη των αγροτών, όπως: Σφυρηλατήθηκε η ενότητά τους μακριά από κόμματα, στη βάση των πραγματικών προβλημάτων τους και της ανάγκης για επίλυσή τους. Νίκησαν, αφού δεν κάμφθηκαν, δε λύγισαν στην ιδεολογική, πολιτική κατασταλτική τρομοκρατία και το χαφιεδισμό της κυβέρνησης. Κατέδειξαν ότι είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, χειραφετήθηκαν και τέλος πέτυχαν την αλληλεγγύη του λαού, στον αγώνα τους, και των δυνάμεων καταστολής, που δήλωσαν απροθυμία να συγκρουστούν μαζί τους.

Αρα οι αγώνες αυτοί, που έχουν ως κύρια στοιχεία τους τη συλλογικότητα, τη μαχητικότητα των εργαζομένων, αποτελούν δύναμη ελπίδας απέναντι στο ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι "εκσυγχρονιστές" και οι κάθε λογής συνοδοιπόροι τους.

Συντροφικά

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ

Μέλος της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ Θεσσαλονίκης