Ο σπόρος που έπεσε στη διάρκεια αυτού του αγώνα, θα καρπίσει. Η θεωρία του "κοινωνικού αυτοματισμού" δεν πέρασε. Καθηγητές, μαθητές και γονείς έχουν κάθε λόγο να συνεχίσουν τον γενικότερο αγώνα για την παιδεία, μαζί, ανεξάρτητα από τους επιμέρους στόχους αυτής της κινητοποίησης. Γι' αυτό μιλούν στο πρώτος μέρος αυτής της συζήτησης οι συνομιλητές μας.

- Μετά από ένα μήνα απεργίας των καθηγητών, ποια είναι τα στοιχεία που έχουν προκύψει από τον απεργιακό αυτό αγώνα;

- Δ. Σταματελάτος: Το πρώτο αδιαμφισβήτητα θετικό αποτέλεσμα είναι ότι έχουν αναδειχτεί τα προβλήματα της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης στη χώρα μας και ένα μεγάλο μέρος του λαού έχει μάθει τι προβλήματα αντιμετωπίζει η δημόσια εκπαίδευση σήμερα. Μέσα από αυτήν την απεργιακή κινητοποίηση, που έχει να κάνει με την άμεση μαζική συμμετοχή του κλάδου μας σε όλες τις διαδικασίες, ανατράπηκε, επίσης, ο μύθος που έλεγε πως η συλλογικότητα και η μαζική δράση έχουν πεθάνει. Συνειδητά ή ασυνείδητα, οι καθηγητές οδηγήθηκαν να δώσουν ένα μάθημα προς το συνδικαλιστικό κίνημα και προς όλη την κοινωνία, ότι η συλλογικότητα και η μαζική πάλη για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων έχει αξία, και αυτό από μόνο του είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο. Τρίτο και σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση των καθηγητών, φέρει σπέρματα από το μέλλον. Αποτελεί το προανάκρουσμα μιας πολύ μεγαλύτερης παρέμβασης των μαζών όσον αφορά τη μόρφωση του λαού.

- Δ. Σταματελάτος: Από τη στιγμή που ο κόσμος βλέπει έναν από τους σημαντικότερους συντελεστές της Παιδείας, τους καθηγητές, με τόσο ένταση να ζητούν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα της εκπαίδευσης, χωρίς να περιορίζουν τον αγώνα τους αναζητώντας μόνο και μόνο μια λύση κάποιων πεντοχίλιαρων, αρχίζει και κωδικοποιεί και αναλύει καταστάσεις που μέχρι σήμερα τις γνώριζε εμπειρικά, όπως η υποβάθμιση του σχολείου, η ανάπτυξη της παραπαιδείας.

- Πόσο σημαντικό πιστεύεται ότι στάθηκε για τον απεργιακό αγώνα των καθηγητών η συμπαράσταση που εκδήλωσαν εξαρχής οι γονείς και οι μαθητές;

-Λ. Γιώτη: Εξαρχής, η συμπαράσταση που εκδήλωσαν και εκδηλώνουν έμπρακτα γονείς, μαθητές και το υπόλοιπο μαζικό λαϊκό κίνημα, είναι ένα από τα ελπιδοφόρα για το μέλλον στοιχεία που αναδείχτηκαν τις 30 και πλέον μέρες απεργίας που πέρασαν. Ηταν πιστεύω εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο αυτή η μαζική συμπαράσταση των γονιών στους καθηγητές για τη συνέχιση του αγώνα τους, οι οποίοι είδαν αυτή την απεργιακή κινητοποίηση, ως αγώνα αξιοπρέπειας για τους καθηγητές και αγωνιστικής διαπαιδαγώγησης για τα παιδιά μας.

- Ωστόσο, είδαμε μια προσπάθεια, κάποιων μελών της Ομοσπονδίας της ΑΘήνας, να βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και να προσπαθούν να στρέψουν τους γονείς κατά των καθηγητών...

- Λ. Γιώτη:... και το μόνο που κατάφεραν ήταν να στρέψουν τη μεγάλη πλειοψηφία των γονέων εναντίον τους. Οι Ενώσεις γονέων της Αθήνας στη συντριπτική τους πλειοψηφία, 28 Ενώσεις από τις 36 Ενώσεις, με Γενικές Συνελεύσεις, εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους στους καθηγητές, η οποία παραμένει αμείωτη. Η θεωρία του "κοινωνικού αυτοματισμού" που προσπάθησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση στην Παιδεία, δεν πέρασε. Παρόλο που πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης στο χώρο της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας, έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου μέσα από τα ΜΜΕ για να δυσφημίσουν τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, αυτές οι προσπάθειες έπεσαν στον κενό.