Οι βιομηχανίες φυσικά προσπαθούν να αποφύγουν τα πρόσθετα έξοδα που απαιτούνται για την εγκατάσταση και λειτουργία πρωτοβάθμιου καθαρισμού. Γιατί, όπως είναι γνωστό, για να ρίξει μια βιομηχανία τα απόβλητά της στο δίκτυο βιολογικού καθαρισμού, πρέπει να διαθέτει η ίδια σύστημα πρωτοβάθμιου καθαρισμού, φίλτρα κατακράτησης τσιμέντου και άλλων ρυπογόνων ουσιών. Οι βιομήχανοι για να αποφύγουν το κόστος ρυπαίνουν τα ποτάμια και το περιβάλλον. Παρ' όλα αυτά οι δημόσιες υπηρεσίες αδιαφορούν και δίνουν άδειες σε ρυπογόνες βιομηχανίες, ενώ δεν εξασκούν αυστηρό έλεγχο που να παρεμποδίζει τις αυθαιρεσίες των βιομηχάνων.
Η κατάσταση στην περιοχή είναι πράγματι ανεξέλεγκτη. Στο ποτάμι που άλλοτε ήταν γεμάτο ψάρια, σήμερα δεν υπάρχει ίχνος ζωής. Τα νερά του ποταμού έχουν αποκτήσει ένα σκούρο γκρίζο χρώμα από τα τσιμέντα και τις άλλες ρυπογόνες ουσίες που ρίχνονται καθημερινά ανεξέλεγκτα στο ποτάμι. Παλιότερα μονάδες βαφείων ρύπαιναν τα νερά του Αγιάκ. Σήμερα εκτός από την ΠΡΕΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΑ, τα απόβλητά του ρίχνει στο ποτάμι επί τέσσερα χρόνια και το τυροκομείο «Δοϊράνη» και άλλες ακόμα βιομηχανίες.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των δραστηριοτήτων είναι να απειλείται σοβαρά και η υγεία των κατοίκων. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση των κατοίκων των χωριών Ηλιόλουστο και Ελευθεροχώρι και κατέθεσαν πριν λίγες μέρες αναφορά στον εισαγγελέα Κιλκίς δηλώνοντας ότι η υπομονή τους έχει εξαντληθεί και ότι οι βιομηχανίες που ρυπαίνουν το ποτάμι έχουν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στο περιβάλλον, στην ποιότητα ζωής και στην οικονομική τους δραστηριότητα.