Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, λέει ο λαός μας. Η παροιμία αυτή μάς ήρθε στο νου καθώς διαβάζαμε τις «πολεμικές» δηλώσεις στελεχών της ΝΔ, αλλά και του ΣΥΝ, σχετικά με τη συμφωνία αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και τη στάση της κυβέρνησης. Η κριτική τους αρχίζει και τελειώνει στην κυβερνητική διαπραγματευτική τακτική. Κουβέντα για τον ακόμη περισσότερο αντιαγροτικό και φιλομονοπωλιακό χαρακτήρα της νέας ΚΑΠ. Σ' αυτόν ακριβώς, όμως, βρίσκεται η ουσία του ζητήματος. Οι βαριές ευθύνες της κυβέρνησης δε βρίσκονται κυρίως στη μη εξάντληση των όποιων ορίων παραπέρα διαπραγμάτευσης, αλλά, πρωτίστως, στη συμφωνία και προώθηση - ως προεδρεύουσας χώρας - της ακόμη περισσότερο φιλομονοπωλιακής κατεύθυνσης της νέας ΚΑΠ.

Κατανοητή είναι, βέβαια, η δυσκολία τους. Οταν έχεις αποδεχτεί τη λογική των «ευρω-μονόδρομων», ως βασικού θεμέλιου της πολιτικής σου, πρέπει να κάνεις κυρίαρχα τα δευτερεύοντα, εξωραΐζοντας και αθωώνοντας την ΕΕ.