Σε πολλές χώρες της ΕΕ - έπειτα και από τη διεύρυνσή της - ή σε χώρες «συνδεμένες» με την ΕΕ (π.χ. Τουρκία), οι κομμουνιστικές ιδέες διώκονται. Το δε Διευθυντήριο, παρά τις πολύπλευρες διαμαρτυρίες, ενθαρρύνει στην πράξη την απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Ωστόσο, ο αυταρχισμός πρέπει και μπορεί να χτυπηθεί, με τη συντονισμένη και δυναμική δράση όλων των προοδευτικών δυνάμεων.

Τα παραπάνω γίνονται σαφή σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με τα συμπεράσματα από την ημερίδα «Με τους κομμουνιστές για τα δημοκρατικά δικαιώματα στην ΕΕ».

Στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και σε συνεργασία με την ομάδα GUE/NGL στο Ευρωκοινοβούλιο, στις 4 Ιούλη 2003 στην Αθήνα, συμμετείχαν εκπρόσωποι: του Κομμουνιστικού Κόμματος ΤΣΕΧΙΑΣ - ΜΟΡΑΒΙΑΣ, του Κομμουνιστικού Κόμματος ΕΣΘΟΝΙΑΣ, της Εταιρίας Νομικής και Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΓΕΡΜΑΝΙΑ), του Εργατικού Κόμματος ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ, του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΛΕΤΟΝΙΑΣ, του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΛΙΘΟΥΑΝΙΑΣ, του Κομμουνιστικού Κόμματος ΠΟΛΩΝΙΑΣ, του Κομμουνιστικού Κόμματος ΤΟΥΡΚΙΑΣ (ΤΚΡ).

Τις εργασίες παρακολούθησαν εκπρόσωποι του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ), της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη, της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδος (ΚΝΕ), της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ) και της Ενωσης Πολιτικών Προσφύγων.

Οπως τονίζεται στην ανακοίνωση:

«Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ανταλλάχτηκαν πληροφορίες και απόψεις σχετικά με τις σοβαρές παραβιάσεις βασικών δημοκρατικών, πολιτικών, μειονοτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, με τα εντεινόμενα αυταρχικά μέτρα σε βάρος των λαϊκών κινημάτων σε σειρά συνδεδεμένων χωρών και χωρών - μελών της ΕΕ.

Οι μετέχοντες ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με τις απαγορεύσεις, διώξεις και διακρίσεις σε βάρος Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, παραγόντων του κομμουνιστικού κινήματος και χιλιάδων πολιτών των χωρών αυτών. Οι μετέχοντες κατήγγειλαν το γεγονός ότι πολλές νομοθεσίες των νέων χωρών - μελών της ΕΕ ταυτίζουν την πάλη ενάντια στο ναζισμό, τη δράση των κομμουνιστών με τις θηριωδίες των φασιστικών καθεστώτων, απαγορεύουν την προβολή των ιδανικών των κομμουνιστών και τα σύμβολα του διεθνούς εργατικού κινήματος.

Από τις παρεμβάσεις διαπιστώθηκε ότι σε μια σειρά από χώρες όπως: Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Τουρκία η νομοθεσία απαγορεύει την ύπαρξη Κομμουνιστικών Κομμάτων ή θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια για τη νόμιμη δράση τους. Στην Πολωνία το απαράδεκτο άρθρο 13 ταυτίζει τον κομμουνισμό με το φασισμό, στην Ουγγαρία απαγορεύεται και διώκεται η χρήση σοσιαλιστικών συμβόλων, στη Σλοβακία υπήρξε απόπειρα απαγόρευσης του Κομμουνιστικού Κόμματος λίγο πριν από την είσοδό του στη Βουλή στις βουλευτικές εκλογές τον Ιούνη του 2002. Στη Λιθουανία ήδη 9 εννέα χρόνια βρίσκεται στη φυλακή για πολιτικούς λόγους ο πρόεδρος του ΚΚ Λιθουανίας, Μικόλας Μπουρακιάβιτσιους και ο σύντροφος του Γιουόζας Κουολέλις.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο γεγονός ότι οι αρχές της Εσθονίας και της Λετονίας εξακολουθούν να αρνούνται σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες των χωρών αυτών το δικαίωμα στην ιθαγένεια και κάθε πολιτικό δικαίωμα. Αποκλείονται έτσι, εκτός των άλλων, από τη συμμετοχή σε κάθε πολιτική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των βουλευτικών και τοπικών εκλογών, των δημοψηφισμάτων κλπ.

Αρκετοί ομιλητές αναφέρθηκαν, επίσης, στην ανεπιτυχή προσπάθεια φίμωσης παραγόντων πρώην σοσιαλιστικών χωρών, μέσω της παραπομπής τους στα δικαστήρια, με ανυπόστατες, όπως αποδείχτηκε, τελικά κατηγορίες.

Οι μετέχοντες κατήγγειλαν την απαγόρευση των κομμάτων HADEP και DEHAP στην Τουρκία, που χαίρουν μαζικής επιρροής, τις διώξεις σε βάρος ηγετικών στελεχών και μελών των κομμάτων αυτών και του ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ) και του Κόμματος Εργασίας Τουρκίας (ΕΜΕΠ). Κατήγγειλαν, επίσης, το απαράδεκτο καθεστώς για τους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία και στις Βαλτικές Δημοκρατίες.

Στη Βουλγαρία, στη Γερμανία, στην Τσεχία και σε άλλες χώρες ασκήθηκαν διώξεις και συνεχίζονται οι διακρίσεις σε βάρος δεκάδων χιλιάδων πολιτών των χωρών αυτών, μόνο και μόνο γιατί είχαν δώσει όλες τις δυνάμεις τους στην πολύπλευρη ανάπτυξη των χωρών τους. Στη Γερμανία εξακολουθούν να ισχύουν οι αντιδραστικές διατάξεις του "μπερούσφερμποτ", που απαγορεύουν την πρόσληψη στο δημόσιο κομμουνιστών. Ενώ παρόμοιες διακρίσεις, όπως οι ρυθμίσεις "περί κάθαρσης" του κρατικού μηχανισμού στην Τσεχία, εφαρμόζονται σε πολλές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Σημειώθηκαν απαγορεύσεις αντιπολεμικών διαδηλώσεων, εκδηλώσεων αλληλεγγύης με τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, ενώ αγωνιστές ενάντια στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, ενάντια στις αμερικανικές βάσεις στην Ευρώπη και ενάντια στο ΝΑΤΟ σύρθηκαν στα δικαστήρια και αποτέλεσαν αντικείμενο πολύμορφων εκβιασμών και απειλών.

Στη συνάντηση σημειώθηκε ότι η ενίσχυση σοβινιστικών, ρατσιστικών, εθνικιστικών και ακροδεξιών τάσεων και ενεργειών σε σειρά χωρών συνδέεται άμεσα και με την καμπάνια συκοφάντησης και τις διώξεις σε βάρος των κομμουνιστών και άλλων αντιφασιστικών δυνάμεων.

Ορισμένοι ομιλητές σημείωσαν ότι η ένταξη στην ΕΕ δεν οδήγησε στην κατάργηση αυτών και άλλων αντιδημοκρατικών διατάξεων που υπονομεύουν και καταργούν με πρωτοφανή τρόπο βασικές κατακτήσεις και θεμελιακά δημοκρατικά δικαιώματα. Σε πολλές περιπτώσεις τα όργανα της ΕΕ, παρά τις πολύπλευρες διαμαρτυρίες, ενθάρρυναν στην πράξη την απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Υπάρχει ο κίνδυνος νομιμοποίησης και παγίωσης αυτών των αντιδραστικών διατάξεων σε όλο το χώρο της ΕΕ και της άμεσης και έμμεσης ενσωμάτωσής τους στις διάφορες ρυθμίσεις της ΕΕ. Αποδεικνύεται ότι τα μέτρα αυτά είναι απόλυτα εναρμονισμένα με τις αντιδραστικές εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί με τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και το "κείμενο Σολάνα" για την κοινή εξωτερική πολιτική, όπως και τις συνθήκες Σένγκεν, για την Ευρωπόλ και για το ευρωένταλμα σύλληψης. Ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη αποτελεί η πρόσφατη συμφωνία της ΕΕ με τις ΗΠΑ, που οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου υπονόμευση βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, γεγονός που έχει προκαλέσει ένα μεγάλο κίνημα διαμαρτυρίας. Μερικοί ομιλητές εξέφρασαν επίσης την ανησυχία τους για τις προσπάθειες συρρίκνωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων που επιχειρείται μέσω του "Ευρωπαϊκού Συντάγματος" που προωθείται αυτή την περίοδο. Ιδιαίτερα σε μία περίοδο που αυξάνονται οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες με την ενεργό συμμετοχή των κομμουνιστών, οι παραπάνω ρυθμίσεις δε στρέφονται μόνο ενάντια στους κομμουνιστές, αλλά γενικότερα σε βάρος όλων των δυνάμεων και κινημάτων που προασπίζουν τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, των μεταναστών, των εθνικών μειονοτήτων.

Γι' αυτό και το ζήτημα της πάλης για την κατάργηση των αντικομμουνιστικών διακρίσεων και διώξεων στην ΕΕ και άλλων αυταρχικών μέτρων όχι μόνο δεν είναι ξεκομμένη από το σύνολο του αγώνα για τη διαφύλαξη και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και των κοινωνικών κατακτήσεων στην Ευρώπη, αλλά αποτελεί ζήτημα αιχμής του αγώνα για τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη, για μια Ευρώπη της ειρήνης και του σοσιαλισμού.

Οι συμμετέχοντες απαίτησαν την άμεση κατάργηση κάθε είδους πολιτικών διώξεων, διακρίσεων ενάντια στους κομμουνιστές και των μέτρων παρεμπόδισης της δράσης τους. Ζήτησαν επίσης την κατάργηση κάθε αντικομμουνιστικής, αντισοσιαλιστικής νομικής και δικαστικής ρύθμισης στις χώρες της ΕΕ και στις υπό διεύρυνση χώρες.

Συμφώνησαν να συμβάλουν ώστε αυτά τα ζητήματα όχι μόνο να γίνουν γνωστά στους λαούς της ΕΕ, αλλά και να συνεργαστούν πιο στενά στα πλαίσια ενός πλατιού κινήματος αλληλεγγύης με τα προοδευτικά κόμματα και κινήσεις, με τα συνδικάτα, με τις αντιστασιακές και αντιφασιστικές οργανώσεις.

• Να γίνουν επισκέψεις στις χώρες όπου διώκονται οι κομμουνιστές.
• Να προβληθούν τα ζητήματα αυτά στη διάρκεια της καμπάνιας για τις Ευρωεκλογές του Ιούνη του 2004.
• Να παρακολουθούν από κοινού τις εξελίξεις και να επεξεργάζονται, σε τακτά χρονικά διαστήματα, μια έκθεση για την κατάσταση και να αξιοποιούν τα Εθνικά Κοινοβούλια, το Ευρωκοινοβούλιο, το ΣΑ, τον ΟΑΣΕ, τα κινήματα και κάθε άλλη ευκαιρία.
• Να αξιοποιούν τις επετείους, όπως είναι η Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης και άλλες ευκαιρίες για καμπάνιες προβολής των ζητημάτων αυτών».