«...Οι Αμερικανοί παραμένουν - μέρα και νύχτα - κλεισμένοι στη "λευκή ζώνη". Πρόκειται για μια τεράστια έκταση στις όχθες του Τίγρη, στα γνωστά παλάτια του Σαντάμ Χουσεΐν. Εχτισαν μάλιστα και τείχη από τεράστια τσιμεντένια μπλοκ. Κάθε βράδυ ακούγονται εκρήξεις τριγύρω. Τις νύχτες γίνονται επιθέσεις, με ρίψη στο εσωτερικό των τειχών χειροβομβίδων και όλμων.

Κίνδυνο δε διατρέχουν μόνον οι Αμερικανοί. Ενας αδιόρατος φόβος επικρατεί σε όλους όσοι ζουν στην πόλη. "Οι Αμερικανοί μερικές φορές τρελαίνονται και πυροβολούν. Οταν βγαίνουν περίπολο, υπάρχουν πολλοί νεκροί και τραυματίες. Επιπλέον μπορεί να τους χτυπήσουν κι εμείς να βρισκόμαστε κοντά τους. Αν αστοχήσουν; Μπορεί να σκάσει δίπλα μας ένα αυτοκίνητο με εκρηκτικά"... Ορισμένοι κίνδυνοι, που αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων...».

Τα παραπάνω αποτελούν ορισμένες, αλλά χαρακτηριστικές εικόνες της Βαγδάτης, όπως τις μεταδίδει η συνάδελφος Γεωργία Δάμα, απεσταλμένη της «Ελευθεροτυπίας». Κι ακόμη βρισκόμαστε στον έκτο μόνο μήνα της κατοχής...