«Οι πορείες ενοχλούν και γι' αυτό πρέπει να περιοριστούν». Αυτήν την απαράδεκτη άποψη εξέφρασε ο λεγόμενος «Συνήγορος του πολίτη» Γ. Καμίνης, διορισμένος από την κυβέρνηση για να εξυπηρετεί - κατά πώς φαίνεται - στη δικαιολόγηση αυταρχικών μέτρων, που στόχο έχουν το λαϊκό κίνημα και την αντίσταση των εργαζομένων στις εφαρμοζόμενες αντιδραστικές πολιτικές.

Ο Γ. Καμίνης «χτύπησε» χτες σε συζήτηση - συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Α. Καραμάνου σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ΕΕ και την Ελλάδα. Ξεκίνησε λέγοντας ότι άλλα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα καταπατιούνται συστηματικά (π.χ. αυτών των προσφύγων και των Ρομ) κι άλλα προστατεύονται «υπερτροφικά».

Ισχυρίστηκε ότι λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας (διώξεις αντιφρονούντων, όπως τις προσδιόρισε, και χούντα), μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας δεν αποδέχονται «ρυθμίσεις» στο δικαίωμα π.χ. της ελεύθερης συνάθροισης, το οποίο - όπως είπε - ασκείται πολλές φορές καταχρηστικά. Συνέχισε χαρακτηρίζοντας σκανδαλώδη την ανοχή σε καταλήψεις δρόμων και του κέντρου της πόλης. Σημείωσε ότι πρέπει το θέμα να «ρυθμιστεί» και να επιβληθούν «στοιχειώδεις περιορισμοί».

Το γεγονός ότι απόψεις τέτοιες δεν εκφράζονται από κάποια αστυνομική αρχή ή το Μαξίμου, ανησυχεί ιδιαίτερα. Εστω και τυπικά, θεσμοί όπως ο «Συνήγορος του πολίτη» υφίστανται για να προστατεύουν τα δίκαια των ανθρώπων. Και όλοι οι νοήμονες καταλαβαίνουν πως όταν κάποιος διεκδικεί, έχει λόγους για να το κάνει. Παλεύει δε για το δίκιο του, βρίσκοντας κάθε φορά τον προσφορότερο τρόπο. Σε ό,τι αφορά το παραμύθι για την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, αποδεδειγμένα, πολύ μεγαλύτερο χάος και κυκλοφοριακό κομφούζιο προκαλούν οι «ρυθμίσεις» του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, με τους μακρόχρονους αποκλεισμούς του κέντρου, πολλές ώρες πριν καν ξεκινήσει μια πορεία, συν τις δεκάδες παραταγμένες κλούβες σε πολλά σημεία να φράζουν πολύτιμες κυκλοφοριακές λωρίδες, στη λογική τού «στέλνουμε ένα ΜΑΤατζή για κάθε διαδηλωτή».

Ισως - και σε αυτό το σημείο - το Μαξίμου φρόντισε να ακούγεται η φωνή του και να υπηρετείται ο «κοινωνικός αυτοματισμός», χωρίς να φαίνεται το ίδιο. Σημειώστε και το γεγονός ότι οι απόψεις του Γ. Καμίνη φάνηκαν να βρίσκουν σύμφωνες την ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, τη συνάδελφό της της ΝΔ Μ. Γιαννάκου, αλλά και το μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Λ. Κανελλόπουλο. Δεν καταγράφηκε αντίρρησή τους.

Αλλο ενδιαφέρον σημείο της χτεσινής εκδήλωσης ήταν η επισήμανση του Ρ. Ουάιτ (αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες) ότι: Στην Ελλάδα το 2001 χορηγήθηκε προσφυγικό ή ανθρωπιστικό καθεστώς μόνο σε 295 άτομα, ήτοι 22% των αιτούντων. Το 2002 έπεσε κατακόρυφα σε 100 άτομα (1%). Για το 2003, μέχρι σήμερα, είναι 28 άτομα, δηλαδή ποσοστό 0,8%. Συγκριτικά ο μέσος όρος χορήγησης ασύλου σε 12 χώρες της ΕΕ το 2002 ήταν 20%.

Κατά τα λοιπά, η Α. Καραμάνου παραδέχτηκε ότι «υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και στις σκανδιναβικές χώρες» που διαφημίζονται ως προοδευμένες δημοκρατίες. Η Μ. Κουτσίκου προειδοποίησε ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει προβληματισμός γύρω από το μεταναστευτικό, καθώς δεν υπάρχει πλέον το μοντέλο ένα κράτος - ένα έθνος - μια θρησκεία. Τέλος ο Λ. Α. Σισιλιάνος, πρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τόνισε ότι στην Ελλάδα υπάρχει έλλειμμα στις συνθήκες κράτησης των φυλακισμένων, όπως και ότι η συμπεριφορά των ελληνικών αρχών προς τους Ρομ είναι προβληματική.