Το κυβερνών κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα (BJP) κατήγαγε έναν «αναπάντεχο» θρίαμβο στις πρόσφατες κρατιδιακές εκλογές, αποσπώντας από το κόμμα του Κογκρέσου τα τρία από τα τέσσερα κρατίδια στα οποία στήθηκαν κάλπες και «προλειαίνοντας» το έδαφος για νίκη και στις εθνικές εκλογές της επόμενης χρονιάς. Ο Αταλ Μπιχάρι Βάτζπαϊ, πρωθυπουργός ενός συνασπισμού που διατηρείται στην εξουσία εφαρμόζοντας άριστα την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», κατάφερε να δρέψει τα οφέλη της λαϊκής απογοήτευσης από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κρατιδιακών κυβερνήσεων του Κογκρέσου.

Το να ενωθούν οι καταπιεζόμενοι ποτέ δεν υπήρξε εύκολο. Η επιβολή πολιτικών που καταδικάζουν τις λαϊκές μάζες στη φτώχεια - η χειρότερη μορφή βίας, όπως έλεγε ο Γκάντι (τον οποίο, παρεμπιπτόντως, δολοφόνησαν άνθρωποι του RSS, της οργάνωσης από τα σπλάχνα της οποίας γεννήθηκε το BJP) - προκάλεσε, αντίθετα από αυτό που θα περίμενε κανείς, στροφή προς την αντίδραση, επιβραβεύοντας τον ακραίο προσανατολισμό του Βάτζπαϊ και της κλίκας του, μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν ακράδαντα στη δημιουργία ενός εθνικά και θρησκευτικά «καθαρού», ινδουιστικού κράτους.

Οι πολιτικές τάσεις στην Ινδία είναι, εδώ και καιρό, επίφοβες. Η πυρηνικοποίηση, η αυξομείωση των εντάσεων με το Πακιστάν, η πολιτική ενίσχυσης του πολιτικοθρησκευτικού φανατισμού και της σποράς του μίσους, τα πογκρόμ κατά των μουσουλμάνων και των φτωχών, η αποκορύφωση της εκμετάλλευσης, για την οποία εκφράζονται, επιδαψιλεύοντας κολακείες και θωπείες στο BJP, δυτικά ΜΜΕ, όπως οι «Financial Times», η δημιουργία «στρατηγικής συμμαχίας» με τις ΗΠΑ και τα «οράματα» του Βάτζπαϊ για την Ινδία -«περιφερειακή υπερδύναμη» του αύριο, κάθε άλλο παρά ελπίδες γεννούν...