Στη σημερινή συνεδρίαση στη Βουλή για την οικονομία, θα δοθεί μια «παράσταση», με τον Γιώργο Παπανδρέου να υποδύεται ότι κάνει αντιπολίτευση και τον Κώστα Καραμανλή ότι ανέλαβε να «διορθώσει» την κατάσταση. Πιο ενδιαφέροντα, όμως, είναι αυτά που δε θα ακουστούν.

***

Για παράδειγμα:

• Από το 2002, που εισήλθε η χώρα στη ζώνη του ευρώ, οτιδήποτε έκανε τότε 300 δραχμές εκτοξεύτηκε αμέσως στις 341 δραχμές (όση και η ισοτιμία ευρώ προς δραχμές). Πως αντί για ένα κατοστάρικο που έδινες τότε για να αγοράσεις κάτι που έκανε 100 δραχμές, από την επομένη ακριβώς της εισόδου του ευρώ, ήθελες 170 δραχμές για να το αγοράσεις. Τους θυμάστε, δε, και τον κ. Καραμανλή και τον κ. Παπανδρέου πώς πανηγύριζαν τότε, επειδή μπήκαμε στη «ζώνη του ευρώ»;
• Από το 1992, που ο τότε υπουργός (της ΝΔ) Στ. Μάνος ανέβασε την τιμή της βενζίνης κατά 50 ολόκληρες δραχμές το λίτρο, που στη συνέχεια ήρθε το ΠΑΣΟΚ και συνέχισε την πολιτική του Μάνου (μέχρι που ακόμα και ο Μάνος πήγε στο ΠΑΣΟΚ), και που τώρα ξανάρθε η ΝΔ και εφαρμόζει, επίσης, την πολιτική του Μάνου, τα πράγματα παραμένουν (και οι τιμές τους ανεβαίνουν), όπως ακριβώς είχε σχεδιάσει ...ο κ. Μάνος: Τουτέστιν, πάρε 60% φόρους στη βενζίνη, βάλε 33% δασμούς και ΦΠΑ, πρόσθεσε και τα υπερκέρδη των εταιριών πετρελαίου και ιδού πώς προκύπτει αυτό που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το βαφτίζουν «ανταγωνισμό» και «ελευθερία της αγοράς» και εμείς απλώς το πληρώνουμε κάθε πρωί στο βενζινάδικο.
• Από τότε που ήταν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση μέχρι σήμερα που είναι η ΝΔ στην κυβέρνηση, πολλά άλλαξαν, αλλά μια σταθερή αξία μένει: Ο Γκαργκάνας! «Οχι» αυξήσεις στους μισθούς των εργατών, έλεγε ο κύριος διοικητής επί ΠΑΣΟΚ. «Οχι», λέει και επί ΝΔ (καλός διοικητής)...

***

Κατά τα λοιπά, τη δεκαετία 1992 - 2002, την περίοδο δηλαδή της λιτότητας του Μάαστριχτ και των «Συμφώνων Σταθερότητας», οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα κατάφεραν «περίφημα»: Πάνω από 5 τρισεκατομμύρια δραχμές ήταν τα (επίσημα και καθαρά) κέρδη των βιομηχάνων.

Για τα υπόλοιπα, παρακολουθήστε σήμερα τους κ.κ. Καραμανλή και Παπανδρέου στη Βουλή. Θα είναι - επαναλαμβάνουμε - μια πολύ ωραία «παράσταση».