...της άγριας εκμετάλλευσης, ως και το θάνατο
Σε δόξα των δυνάμεων «της αγοράς», που επελαύνουν. Και τις οποίες επιθυμεί να ρυθμίσει η περίφημη «Νέα Αριστερά». Ναι, αυτή που χτες έβλεπε τον Κλίντον ως ελευθερωτή στη Βοσνία και σήμερα υμνεί τον συνεργό στο έγκλημα Κέρι έναντι του Μπους. Αυτή η «Αριστερά» που στο καταστατικό της, πριν ακόμα της το ζητήσουν τα αφεντικά της, δηλώνει πως εχθρός παραμένει ο ...Στάλιν! Αυτή η «Αριστερά», που πανηγύριζε για την απελευθέρωση των Αλβανών εργατών από τον κομμουνισμό. Είναι αυτή που αύριο θα κάνει Ερώτηση στην Ευρωβουλή, γιατί παραμένει χωρίς ρύθμιση η αγορά παιδικών οργάνων.
Ηφαίστειο που βράζει η λαϊκή οργή. Οσο κι αν δε βρίσκει ακόμα ενιαίο τρόπο έκφρασης ενάντια στον κοινό εχθρό. Ο οποίος, όμως, έχει ενιαία γνώση για το ποιος είναι ο αντίπαλος. Και παίρνει τα μέτρα του. Από τα απλά μαθήματα συμπεριφοράς στους Αμερικανούς αθλητές, έως τη δημιουργία των πολιτικών σχηματισμών που καλούνται να παίξουν το ρόλο του αναγκαίου αναχώματος και από τα βάθη της Ανατολής, όπου ακόμα επικρατούν σχέσεις - δομές του φαντάσματος της ΕΣΣΔ έως τη γηραιά Αλβιόνα που επιστρέφει στις απαρχές της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Με τα παιδιά στη μισθωτή σκλαβιά από τα γεννοφάσκια.
Οργή. Ιερή οργή. Ανελέητη.
Που επιβάλλεται να συναντήσει τη γνώση. Να μετασχηματιστεί σε συνειδητή οργάνωση. Για την ανατροπή. Αυτό, ναι, είναι μονόδρομος!