Καταλαβαίνουμε τη στενοχώρια, που προκάλεσε σε ορισμένους η σημαντική εκλογική επιτυχία του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Πόσο, μάλλον, όταν αυτή συνδυαστεί με την ισχνή επίδοση του ΣΥΝ. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να ισχυρίζονται, ότι το ΚΚΕ πήρε μια ψήφο «χαλαρή», συγκυριακή, πρόσκαιρη και - ούτε λίγο ούτε πολύ - «κατά λάθος», έχει μεγάλη διαφορά.

Μακριά από εμάς, βέβαια, η οποιαδήποτε αντίληψη ιδιοκτησίας των ψήφων. Ούτε καν θεωρούμε, ότι το σύνολο των 580.000 περίπου ψηφοφόρων, που επέλεξαν το ευρωψηφοδέλτιο συνεργασίας του ΚΚΕ, συμφωνούν σε όλα με το Κόμμα μας. Για παράδειγμα, η Αλέκα Παπαρήγα ήταν πολύ σαφής, σχετικά με το ζήτημα αυτό, στις σχετικές δηλώσεις της. Ηταν, όμως, μια ψήφος κατ' εξοχήν πολιτική, η οποία ανταποκρίθηκε στις ριζικά διαφορετικές, από τ' άλλα κόμματα, θέσεις του ΚΚΕ, για μια σειρά κοινωνικά, δημοκρατικά και γενικότερα πολιτικά ζητήματα, σχετικά με την πορεία της ΕΕ και τις συνέπειες του ευρωμονοδρόμου στη ζωή του ελληνικού λαού. Ανταποκρίθηκε και δικαίωσε τη συνέπεια του Κόμματος, την αγωνιστική στάση και πρακτική των κομμουνιστών. Πολύ περισσότερο, γιατί το ΚΚΕ είπε ξεκάθαρα τις θέσεις και την πρότασή του, χωρίς να κρύψει το παραμικρό. Κι ακόμη, γιατί η ψήφος αυτή έπρεπε να ξεπεράσει τα πολλά και διάφορα τεχνητά εμπόδια, που όρθωνε η κυρίαρχη προπαγάνδα, όπως και τις πολύμορφες διαστρεβλώσεις και συκοφαντίες σε βάρος του Κόμματος.

Ε, όλ' αυτά, μόνο σε «κατά λάθος» ψήφο δεν οδηγούν.