Και είναι εύλογη η σιωπή τους για τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων, αφού τα τελευταία είναι ο κινητήριος μοχλός της αγοράς στην οποία υποκλίνονται τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Και οι μεν και οι δε παθαίνουν αλλεργία με την κρατική φαρμακοβιομηχανία και φαρμακαποθήκη. Κι ύστερα δείχνουν αδύναμοι και - τάχα - αμήχανοι, μπροστά στους φαρμακοβιομηχάνους.

Αποκαλυπτικός ήταν χτες ο υπουργός Υγείας Νικ. Κακλαμάνης στη συνέντευξή του στο ρ/σ της ΝΕΤ, αναφερόμενος στην ινσουλίνη. Σε ολόκληρο τον κόσμο είναι δύο εταιρίες που παράγουν ινσουλίνη, είπε ο υπουργός και πρόσθεσε: «Στην ουσία υπάρχει μονοπώλιο, γιατί αυτές οι δύο εταιρίες έχουν συμφωνήσει. Επομένως, η διαπραγματευτική ικανότητα του οποιουδήποτε κράτους, της οποιασδήποτε κυβέρνησης και του οποιουδήποτε υπουργού Ανάπτυξης είναι ελάχιστη διότι σου λένε αν δεν τα θες με αυτή την τιμή να μην τα πάρεις και οι 60.000 διαβητικοί τι κάνουν;»

Ωστε, λοιπόν, υπάρχουν τα μονοπώλια που επιβάλλουν μονοπωλιακά τις τιμές...! (Πω πω, ολόκληρος υπουργός, να χρησιμοποιεί την «ξύλινη γλώσσα» του ΚΚΕ...). Και δεν υπάρχουν μόνο μονοπώλια. Υπάρχει και η πολιτική των κυβερνήσεων που υποκλίνονται στα συμφέροντά τους και αντιμετωπίζουν το φάρμακο - και όχι μόνο...- ως εμπόρευμα.