Χειρότερες μέρες επιφυλάσσει η κυβερνητική πολιτική στους εργαζόμενους, καθώς - εκτός από την ακρίβεια και τα άλλα προβλήματα της καθημερινότητας - αναμένεται και εκρηκτική άνοδος της ανεργίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όμως, δε φαίνεται να ανησυχεί, καθώς θεωρεί ότι έχει βρει το «κατάλληλο φάρμακο», που είναι η... αγορά! Αποκαλυπτική, από αυτή την άποψη είναι και η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, όταν ρωτήθηκε για το πρόβλημα του επικείμενου κλεισίματος μιας σειράς εργοστασίων στον Εβρο και τη Νάουσα. «Θεωρώ ότι πρέπει να λειτουργήσει η αγορά» η οποία, όπως είπε, «θα επιβραβεύσει τις επιχειρήσεις που μπορούν να αντέξουν και που μπορούν να αναπτυχθούν». Αν και δεν έκρυψε πως όλα αυτά έχουν «και κοινωνικές επιπτώσεις, έχουν επιπτώσεις και στην απασχόληση», έσπευσε να κάνει σαφείς τις κυβερνητικές προθέσεις λέγοντας: «Δεν έχουμε σκοπό να παρέμβουμε και να δημιουργήσουμε μια καινούρια γενιά προβληματικών ή να νοθεύσουμε τον ανταγωνισμό».

Το μήνυμα Αλογοσκούφη είναι σαφές: Αν οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δεν μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους με κριτήρια της αγοράς, ας κλείσουν. Το πρόβλημα, δεν είναι τι θα απογίνουν οι... άμοιροι κεφαλαιοκράτες. Αυτοί έχουν φροντίσει για τα «προς το ζην», λεηλατώντας - πολλές φορές - τις ίδιες τους τις επιχειρήσεις, οδηγώντας τες συχνά και στο κλείσιμο. Το ζήτημα είναι τι θα απογίνουν οι εκατοντάδες εργάτες, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται χωρίς δουλιά λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή τους. Πολύ απλά, με τα κριτήρια της αγοράς, θα χάσουν τη δουλιά τους και θα πυκνώσουν τις τάξεις του εφεδρικού στρατού εργασίας. Αυτή είναι η μοίρα του εργάτη στον καπιταλισμό. Οσο εργάζεται, παράγει και αναπαράγει κεφάλαιο, η εργατική του δύναμη καταναλώνεται σαν εμπόρευμα, δημιουργεί υπεραξία. Οταν ο κύκλος της καπιταλιστικής παραγωγής σπάσει, πετάνε τον εργάτη στο δρόμο σαν άχρηστο υλικό, για να ζήσει με το επίδομα των 300 ευρώ.

Αυτά είναι τα κριτήρια της αγοράς... Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους καπιταλιστές. Αυτοί έφτιαξαν τις επιχειρήσεις τους με γενναίες κρατικές επιχορηγήσεις, με επιδοτήσεις επιτοκίων, με εγγυήσεις δανείων από το κράτος. Τις λειτουργούν με επιδοτούμενους εργαζόμενους. Στα πλαίσια των «ενεργητικών» πολιτικών απασχόλησης, το κράτος επιδοτεί το μισθό, πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές, χαρίζει επιχειρηματικά χρέη. Με λίγα λόγια οι επιχειρηματίες, δε λειτουργούν με κριτήρια αγοράς, αλλά με την αμέριστη αρωγή του κράτους. Οι επιχειρήσεις στον Εβρο που απειλούν να κλείσουν, έχουν πάρει δεκάδες δισ. κρατικές επιχορηγήσεις. Τι έγιναν αυτά τα λεφτά; Ο Λαναράς απέσπασε από το Χρηματιστήριο δεκάδες δισ. Τι τα έκανε; Ποιος θα απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα, η αγορά;

Οι νέες, δραματικές για την εργατική τάξη εξελίξεις, είναι το απότοκο μιας πολιτικής που σαν κομβικό της σημείο έχει την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, θα συσσωρεύει πλούτο για το κεφάλαιο και δεινά για τους άμεσους παραγωγούς, τους εργάτες. Αυτή η πολιτική, με τη συλλογική πάλη των ίδιων των εκμεταλλευόμενων πρέπει να ανατραπεί. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που θα υπηρετεί τον εργαζόμενο άνθρωπο και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.