Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

Το ωραίο είναι που διαμαρτύρονται και κάτι «συνάδελφοι», που πέρσι στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής στη Θεσσαλονίκη με πληρωμένα - ξέρετε από πού - τα μπουκάλια, έκαναν τα «σκυλάδικα» να αναστενάξουν. Ασε που ...νόμιζαν ότι ξέρουν και ζεϊμπέκικο.

Απορούν,πράγματι, ορισμένοι; Εννοούν ότι άμα ο Καραμανλής πει ευθέως: «Κόκκαλης, Λαμπράκης, Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης, Λάτσης», τέλειωσε το πρόβλημα; Σαφώς και δεν το εννοούν. Γιατί πολύ απλά γνωρίζουν και ότι ο κατάλογος είναι αρκετά πιο μακρύς στα ονόματα, αλλά και πως αρκεί ένας και μόνο χαρακτηρισμός να τους συμπεριλάβει όλους: Αστική Τάξη!

Ολους, όμως. Ολους αυτούς, που μαζί τους τρώνε και πίνουν κάθε μέρα και ορισμένοι από τους «απορούντες». Που με τα δικά τους κότερα κινούνται, στις δικές τους βίλες κάνουν μόνιμα διακοπές. `Η, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν κάτι «συνάδελφοι» των 150 εκατομμυρίων το μήνα ότι είναι κι αυτοί μέρος της σαπίλας;

Ολοι αυτοί με τους οποίους η εργατική τάξη δε θα ξεμπερδέψει γνωρίζοντας απλά τα ονόματά τους. Γιατί αυτό που έχει ανάγκη είναι η ανατροπή τους. Ολων μαζί.

Δηλαδή, αν στη θέση της «Ζίμενς» μπει η «Αλκατέλ», που ζητάει το Βαρδινογιαννέικο, θα αλλάξει κάτι; Αν στη θέση του εργολάβου Μπόμπολα μπει ο εργολάβος Αλαφούζος, αλλάζει κάτι; Αν εκτός από τον Λαμπράκη πάρει κανάλι και ο Τράγκας αλλάζει κάτι;

Απέναντι στον «εχθρό λαό» δεν είναι συνασπισμένοι όλοι μαζί; Δεν ανήκουν στο ίδιο λόμπι με τα αφεντικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Μαζί δεν προσκυνάνε ό,τι έρχεται από τις Βρυξέλλες; Μαζί δε θεωρούν πρόοδο για την ανθρωπότητα τη σαρωτική επέλαση του ιμπεριαλισμού; Είναι κάποιος απ' αυτούς, που δεν κάθεται στο σβέρκο του λαού;

Είχαμε κι έχουμε ακόμα περισσότερους λόγους να διαδηλώνουμε σήμερα.