ΚΑΙ η πρόκληση η ιταμή συνεχίζεται. Είναι ύβρις και ασέβεια στα εκατομμύρια τους νεκρούς, που έπεσαν στα πεδία της μεγάλης, της πολυαίμακτης μάχης που έδωσαν οι λαοί, ολόκληρη η ανθρωπότητα, για να συντρίψει το φασιστικό θεριό και ν' απαλλάξει τον κόσμο να ζήσει έναν καινούριο θεοσκότεινο μεσαίωνα. Οι αμερικανοΝΑΤΟικοί αφεντάδες θέλουν να σβήσουν αμετάκλητα τη μεγάλη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, 9 του Μάη 1945.

ΚΙ ΕΤΣΙ και φέτος οργανώνουν ακριβώς τη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης γιορτές και πανηγύρια για την «Ημέρα της Ευρώπης». Είναι αρκετά χρόνια, που συστηματικά και μ' όλα τα μέσα ζητούν να βγάλουν από τη μνήμη του λαού την κοσμοϊστορική εκείνη μέρα και να επιβάλουν τα ΝΑΤΟικά εορτολόγια του αίματος και της σφαγής στα Βαλκάνια κι αλλού.

ΚΙ ΕΜΕΙΣ, η κυβέρνηση φυσικά, από κοντά βάλαμε και βάζουμε πλάτες σ' όλα. Στο τεφτέρι της η πολιτεία, θυμάμαι, όλο γιορτές και πανηγύρια κι έχει διαγράψει όλα όσα αναφέρονται στον Αντιφασιστικό Πόλεμο και την Εθνική Αντίσταση, που και στα δύο αυτά πεδία η πατρίδα μας, είχε τιμητικό, τεράστιο μερίδιο στη θυσία. Ούτε ένα στεφάνι, ένα λουλούδι στα μνήματα της θυσίας.

ΚΑΙ πώς να μην το ξαναγράψεις πως η Βουλή χρόνια τώρα στις κατά καιρούς ιστορικές εκθέσεις που οργανώνει στο Μέγαρο του Κοινοβουλίου έχει μονίμως εκτός προγράμματος την Εθνική Αντίσταση; Κι όχι μόνο αυτό. Κι εκεί που έχει τιμητική παρουσία τη βγάζει εκτός «προγράμματος»... Ετσι έγινε και με την τελευταία έκθετη για τα τυπογραφεία και τα έντυπα. Ούτε λέξη για τα τυπογραφεία της λευτεριάς και της θυσίας. Αλλά γι' αυτά, όμως, τα απαράδεκτα χρειάζεται ένα άλλο σημείωμα.

Η 9 ΤΟΥ ΜΑΗ είναι η κοσμογονική ώρα, που άνοιγαν οι πύλες των κολαστηρίων, των στρατοπέδων και των φυλακών. Τα ανθρώπινα εκείνα κοκάλινα φαντάσματα, που τελικά είχαν επιζήσει από τους φούρνους και τα βασανιστήρια γιόρταζαν την απελευθέρωσή τους από τους χιτλερικούς δημίους τους.

ΕΙΝΑΙ η μέρα, η ώρα που στο Μπούχενβαλντ, λίγο πιο έξω από τη Βαϊμάρη του Γκαίτε και του Σίλερ οι κρατούμενοι του στρατοπέδου, στον τόπο της φασιστικής φρίκης ορκίζονταν, πως «δε θα σταματούσαν ποτέ τον αγώνα παρά μόνο όταν κι ο τελευταίος ένοχος σταθεί μπροστά στους δικαστές των λαών» και «πως στόχος μας είναι η οικοδόμηση ενός νέου κόσμου ειρήνης και ελευθερίας. Αυτό το χρωστάμε στους νεκρούς μας...».

ΕΙΝΑΙ η μέρα, που σε μια σύμπτωση συμβολική στην καρδιά της άνοιξης, οι σάλπιγγες σήμαιναν την κατάπαυση του πυρός. Σιγούσαν τα κανόνια. Και μέσα στα φρικιαστικά στρατόπεδα έσβηναν οι φωτιές στα κρεματόρια.

Η 9 ΤΟΥ ΜΑΗ του 1945 θα φέρνει πάντα στα μάτια την αξέχαστη, τη μοναδική εκείνη στιγμή, που σαν αίλουρος ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού σκαρφάλωνε στον τρούλο του Ράιχστανγκ κι έμπηγε εκεί, στην καρδιά του Βερολίνου την κόκκινη σημαία, μέσα στη φωλιά του φασιστικού θεριού. Τη μεγάλη χώρα του Λένιν, με τα 20.000.000 και πάνω νεκρούς της.

ΠΕΝΗΝΤΑΠΕΝΤΕ χρόνια από την κοσμοϊστορική στιγμή που φτάναμε, στο τέλος, στην ώρα της Νίκης. Κι εμείς που ζήσαμε τη φοβερή αυτή θύελλα γυρνούμε τα μάτια πίσω μας. Κοιτούμε το δρόμο που περάσαμε. Τις τόσες φλόγες και το τόσο αίμα. Τις δύσκολες ώρες που παρακολουθούσαμε με κομμένη ανάσα. Τότε που φαινόταν πως θα μας καταπόντιζε η καταιγίδα όλους.

ΑΥΤΗΝ, λοιπόν, τη μεγάλη γιορτή, τη μέρα της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης οι αφεντάδες της ΕΕ την παραμέρισαν, την ξέγραψαν από το τεφτέρι των γιορτών τους και στη θέση της έβαλαν την «Ημέρα της Ευρώπης» αφού τάχατες βρήκαν, ανακάλυψαν πως εκείνη την ημέρα ο Γάλλος υπουργός Ρ. Σουμάν απηύθυνε έκκληση για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. Και μ' αυτό το δικαιολογητικό προχώρησαν και στην ονομασία. Και ξέγραψαν, αυτοί βέβαια, τη μέρα της νίκης των λαών, ολόκληρης της ανθρωπότητας.

ΕΙΝΑΙ γελασμένοι όλοι αυτοί, οι εμπνευστές της περιβόητης «νέας τάξης» πως μπορούν με τέτοια τερτίπια να εκτοπίσουν από τη μνήμη της ανθρωπότητας τα αιώνια χαράγματα της Ιστορίας. Δεν απολησμονιέται πως περισσότερες από 50.000.000 ζωές δόθηκαν αφειδώλευτα για να φτάσει η πολυπόθητη ώρα της Νίκης. Η Ιστορία γράφτηκε.

ΘΑΜΑΣΤΕ έτσι κι φέτος παρόντες στον γιορτασμό της μεγάλης επετειακής ώρας, που έχει καλέσει η «Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων» (ΠΟΑΟ) για μεθαύριο Τρίτη 9 του Μάη στο Πεδίον του Αρεως (άγαλμα Αθηνάς) στις 6.30 μ.μ. Πενήντα πέντε χρόνια παρόντες στο προσκλητήριο μνήμης και τιμής. Και πάνω απ' όλα Αγώνα.