Νέο καθεστώς χρηματοδότησης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων (ΝΑ), με ημερομηνία έναρξης το Γενάρη του 2005, εισάγει η κυβέρνηση, χωρίς όμως να αλλάζει σε τίποτα το μέχρι τώρα ρόλο της, αυτόν της διεκπεραίωσης κρατικών υποθέσεων. Σε αυτό συνηγορεί το γεγονός ότι «πετσοκόβει» τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) - ποσοστά κρατικών φόρων που αποδίδονται στη ΝΑ - διατηρώντας μόνο δύο που θα αποδίδονται υπέρ του θεσμού. Παράλληλα, διαχωρίζει τους ΚΑΠ από την επιχορήγηση που διατίθεται από την κυβέρνηση για βοηθήματα υγειονομικής περίθαλψης και επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας, καθώς, σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο της ΝΑ, μέρος των ΚΑΠ διατίθονταν και για τα ανωτέρω επιδόματα και βοηθήματα.
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με το νομοσχέδιο για τα οικονομικά της ΝΑ, που αναμένεται - εφόσον συμφωνήσει και το υπουργείο Οικονομίας - να πάρει την έγκριση της Κυβερνητικής Επιτροπής την ερχόμενη Τρίτη και ακολούθως να κατατεθεί στη Βουλή, ως ΚΑΠ θεωρούνται μόνο:
Καταργούνται, δηλαδή, οι ακόλουθοι ΚΑΠ:
Οι απώλειες από τους συγκεκριμένους ΚΑΠ, σύμφωνα με όσα προϋπολογίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό του 2005, φτάνουν τα 156,7 εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, τα έσοδα από ΦΠΑ και τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων θα διατίθενται στις νομαρχίες ως εξής: Το 1/2 του ΦΠΑ θα διατίθεται για την κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικά δαπανών των ΝΑ, ενώ το υπόλοιπο για επενδύσεις που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Τα έσοδα από τα τέλη κυκλοφορίας θα διατίθενται για τη συντήρηση και αποκατάσταση του οδικού δικτύου.
Ολα τα προνοιακά επιδόματα και βοηθήματα υγειονομικής περίθαλψης θα καλύπτονται με ξεχωριστή επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι και από τους ΚΑΠ, όπως ισχύει σήμερα. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2005, τα έσοδα των ΝΑ για την καταβολή των παραπάνω επιδομάτων ανέρχονται στα 204 εκατομμύρια ευρώ.
Με τον τρόπο αυτό υποτίθεται ότι απαλλάσσονται οι νομαρχίες από το «βραχνά» της καταβολής των επιδομάτων, που «μειώνει» κατά πολύ τους ΚΑΠ. Κάτι τέτοιο όμως είναι χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, πρώτον, γιατί με βάση το νομοσχέδιο οι ΚΑΠ μειώνονται έτσι κι αλλιώς και, δεύτερον, γιατί δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι κυβερνήσεις θα είναι συνεπείς και σωστές ως προς την επιχορήγηση που θα καταβάλλουν κάθε φορά για τα παραπάνω επιδόματα.
Σε κάθε περίπτωση, το οικονομικό πρόβλημα του θεσμού δε λύνεται με τέτοιους τεχνικούς χειρισμούς. Απαιτείται γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης που ούτε η ηγεσία της ΕΝΑΕ διεκδικεί ούτε, βέβαια, η κυβέρνηση προτίθεται να δώσει.