Η Αλέκα Παπαρήγα με την ευκαιρία ευχαρίστησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας για την απλόχερη φιλοξενία του, αλλά και το Πατριαρχείο και προσωπικά τον πατριάρχη Βαρθολομαίο, καθώς και τα ελληνικά προξενεία της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης, όχι μόνο για τη φιλοξενία τους, αλλά και για την ουσιαστική επαφή που είχαν. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ συναντήθηκε και με το Κόμμα Εργασίας, ενώ είχε την ευκαιρία να συναντηθεί και με Ελληνίδες που ζουν στη Σμύρνη, οι οποίες συνέβαλαν στο να σχηματίσει η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την κατάσταση στην Τουρκία.

Επί της ουσίας των συμπερασμάτων από την επίσκεψη στη γειτονική χώρα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε:

«Το πρώτο πράγμα που ήθελα να πω είναι ότι αν κανείς ζήσει έστω και λίγες ημέρες εκεί, στην Κωνσταντινούπολη ή στη Σμύρνη, που πήγαμε, αν δει τις επίσημες τοποθετήσεις της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού, αυτά που λένε τα Μέσα Ενημέρωσης, τότε έχει ένα ερώτημα: Τι πιέσεις δηλαδή χρειάζεται να ασκήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση στην ηγεσία της Τουρκίας, τι όρους να βάλει για να θεωρηθεί ότι εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, προκειμένου να μπει στη διαδικασία διαπραγματεύσεων;

Βεβαίως ασκούνται και πιέσεις και μπαίνουν κάποιοι όροι. Αυτοί οι όροι όμως δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με τα συμφέροντα του τουρκικού και κουρδικού λαού, καμία σχέση με τη βελτίωση της ζωής των Τούρκων και Κούρδων εργαζομένων, καμία σχέση με κοινωνικά λαϊκά δικαιώματα και με γνήσια δημοκρατικά δικαιώματα.

Νομίζω ότι κι ένας ουδέτερος παρατηρητής, που δεν έχει την ιδεολογία και την πολιτική του ΚΚΕ, μπορεί να δει ότι εκεί γίνεται μια κούρσα ανταγωνισμού ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση - και ιδιαίτερα τις ηγετικές της δυνάμεις - και τις ΗΠΑ, για το ποια θέση θα έχει η Τουρκία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Γίνεται μια κούρσα ανταγωνισμού για τη διασφάλιση των συμφερόντων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου σε σχέση και με τη διαδικασία σύνδεσης και ένταξης του τουρκικού κεφαλαίου.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση νομίζω ότι κάνει μια κούρσα για να διαδοθεί ο ευρωπαϊκός κοσμοπολιτισμός του κεφαλαίου στην Τουρκία. Είναι μια διαμάχη σφαιρών επιρροής. Ολα αυτά δεν έχουν καμία σχέση, ξαναλέω, με τον τουρκικό λαό. Πιθανόν ορισμένες οξείες γωνίες να λειανθούν, κυρίως ορισμένα πολύ τυπικά δικαιώματα. Π.χ. γίνεται λόγος για τις γυναίκες. Στα ουσιαστικά ζητήματα η Ευρωπαϊκή Ενωση δε βάζει όρους και δεσμεύσεις.

Να πω ένα παράδειγμα: Οι εργασιακές σχέσεις στην Τουρκία είναι όπως είναι και στην Ελλάδα. Η μερική απασχόληση, η δουλιά φασόν, η ανεργία. Δεν έχει κανένα πρόβλημα δηλαδή το κεφάλαιο της Τουρκίας, καμία δέσμευση από τους Ευρωπαίους. Για τη δημοκρατία αυτό που είδαμε στις λίγες μέρες είναι να σπάνε κεφάλια φοιτητών, κομμουνιστών φοιτητών και εξωκοινοβουλευτικών ομάδων, διότι υπερασπίστηκαν το Πανεπιστήμιο, του Βοσπόρου αν δεν κάνω λάθος, από την εισβολή που έκαναν οι "Γκρίζοι Λύκοι".

Τα παιδιά αυτά, μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τουρκίας, τα αφήσαμε στο νοσοκομείο με ανοιγμένα κεφάλια. Βέβαια, δε διαμαρτύρεται κανείς από την ηγεσία της ΕΕ γι' αυτό το ζήτημα. Διαδηλώσεις έκαναν οι Κούρδοι, τις χτύπησαν αυτές τις διαδηλώσεις. Δεν είδα η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ούτε και η ελληνική κυβέρνηση να κάνει καμία αναφορά γι' αυτό.

Οσο για το Κυπριακό, δε γίνεται καμία ουσιαστική συζήτηση. Απλώς ψάχνει η ηγεσία της Ευρώπης μία ορολογία που να κάμψει τις ουσιαστικές αντιδράσεις για τον κίνδυνο που υπάρχει να επισημοποιηθεί η διχοτόμηση της Κύπρου. Για τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο, δε γίνεται καμία κουβέντα».

Συνεχίζοντας η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Επομένως το θέμα θα κριθεί από την ταξική πάλη του τουρκικού και κουρδικού λαού και τίποτα παραπάνω. Ενδιαφέρονται πάρα πολλοί μάλιστα απ' ό,τι καταλάβαμε και από τις συζητήσεις που είχαμε με τα Κόμματα, για την ενσωμάτωση της αντίστασης των Κούρδων και για τη διαμόρφωση κουρδικών κομμάτων, τα οποία θα ενσωματώσουν τον κουρδικό λαό στη λογική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Και μην ξεχνάμε ότι οι Κούρδοι έχουν κι αυτοί ταξική διάρθρωση. Υπάρχουν Κούρδοι επιχειρηματίες πολύ πλούσιοι, που τα πάνε πολύ καλά με τους Τούρκους επιχειρηματίες, υπάρχει μεσαία τάξη στους Κούρδους και υπάρχει και η μεγάλη μάζα που είναι η φτωχολογιά, οι εργάτες, οι αγρότες.

Να θυμηθώ και κάτι άλλο: Την κατάσταση της φτωχής αγροτιάς στην Τουρκία. Πήγαμε και έξω από τη Σμύρνη, κάπου 100 χιλιόμετρα και από την ενημέρωση που είχα από τους ανθρώπους που συνάντησα είναι ότι εγκαταλείπονται τοπικές τουρκικές καλλιέργειες, γιατί δε συμφέρει να καλλιεργούν. Μιλάμε για καθαρά αγροτικές περιοχές. Δεν αντέχουν άλλο να τις καλλιεργούν και αναζητούν δουλιές στις πόλεις. Και οι πόλεις γιγαντώνονται σημαντικά. Η Κωνσταντινούπολη έχει φτάσει τα 18 εκατομμύρια κατοίκους. Η φτωχολογιά που μαζεύεται στην Κωνσταντινούπολη, μόνη ελπίδα έχει, να της επιτρέψουν την ελεύθερη διακίνηση για να σηκωθούν να φύγουν από την Τουρκία.

Αυτή είναι η κατάσταση με λίγα λόγια. Να πω και κάτι άλλο: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας με βάση το σύνταγμα είναι εκτός νόμου. Δεν ακούστηκε καμιά κουβέντα για τη νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας. Ενα κόμμα που έχει καταφέρει εδώ και δύο χρόνια να δρα de facto επίσημα και ανοιχτά, ανοίγει το ένα κομματικό γραφείο πίσω απ' το άλλο και πραγματοποίησε μια συγκέντρωση πολύ μεγάλη, πολύ νεανική. Και το πιο σημαντικό γι' αυτή τη συγκέντρωση είναι, ότι δεν ήταν μόνο οι Τούρκοι κομμουνιστές, αλλά σ' αυτήν εκφράστηκαν και άλλοι προοδευτικοί άνθρωποι, που είναι εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης από ταξική πολιτική σκοπιά και όχι βεβαίως από τη σκοπιά των "Γκρίζων Λύκων".

Υπάρχει Κίνηση Γιατρών, Κίνηση Δικηγόρων, κατά της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οι οποίοι συγκεκριμενοποιούν τις επιπτώσεις, τις γενικές και μέσα στο χώρο τους. Υπάρχει δηλαδή και η άλλη Τουρκία, που παλεύει και αγωνίζεται.

Φύγαμε πολύ αισιόδοξοι γιατί υπάρχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα συγκροτημένο, με πρόγραμμα, με στρατηγική, που δρα στην εργατική τάξη, στα Πανεπιστήμια και που διευρύνεται κόντρα στην απαγόρευση, διευρύνει τους δεσμούς του με το λαό. Και αυτό για μας έχει μεγάλη σημασία. Δημιουργούνται προϋποθέσεις μιας αγωνιστικής συσπείρωσης στην Τουρκία, όχι μόνο εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με μέτωπο κατά των δυνάμεων που κυριαρχούν σήμερα ταξικά και πολιτικά στην Τουρκία.

Για άλλη μια φορά ακριβώς θέλω να πω ότι η ταξική πάλη είναι που θα κρίνει τα πράγματα στην Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν πρόκειται να παραχωρήσει ούτε ελευθερίες ούτε δημοκρατικά δικαιώματα στον τουρκικό λαό και δεν μπορεί να δώσει και καμία τυπική εγγύηση, διότι ανοιγμένα κεφάλια έχουμε και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τρομονόμους έχουμε και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Επομένως θα έλεγε κανείς ότι δεν μπορεί και δε θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση να δώσει ουσία και βάθος και λαϊκό χαρακτήρα στη δημοκρατία στην Τουρκία».

Ακολούθως η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε σχετικά με το ΚΚ Τουρκίας και τη δουλιά του:

«Πρέπει να σας πω ότι με το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας έχουμε κοινές θέσεις για το Κυπριακό. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας αντιμετωπίζει το Κυπριακό από σωστή σκοπιά, όπως επίσης και τα θέματα του Αιγαίου και τα θέματα των Κούρδων. Παλεύει για τα δικαιώματα του κουρδικού λαού, στα πλαίσια της Τουρκίας. Είναι ένα κόμμα ταξικό, πατριωτικό, διεθνιστικό, με στελέχη και μέλη που το λέει η καρδιά τους.

Ανταλλάξαμε πείρα και σκέψεις πάνω στα ζητήματα, με το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας και σε ένα βαθμό με το ΕΜΕΡ σε θέματα προβλημάτων της εργατικής τάξης, δράσης στο συνδικαλιστικό κίνημα, στους επιστήμονες, στους διανοούμενους, στη νεολαία, στις γυναίκες, και μάλιστα το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών στο Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας είναι σημαντικό. Να πάρετε υπόψη σας ότι στην Κωνσταντινούπολη, για ένα κόμμα που είναι στην ουσία εκτός νόμου, είναι 45% η συμμετοχή των γυναικών, και μάλιστα σε παντουρκική κλίμακα, που το κόμμα κατέβασε ψηφοδέλτια στις εθνικές εκλογές, είχαν πλειοψηφία οι γυναίκες.

Βλέπετε λοιπόν ότι ο λαός της Τουρκίας δεν είναι έτσι όπως τον εμφανίζουν, καθυστερημένος. Και όσα τμήματα του λαού βρίσκονται σε καθυστέρηση, είναι σε σκόπιμη καθυστέρηση καταδικασμένα. Αλλά υπάρχουν δυνάμεις που το πολιτικό, μορφωτικό και πολιτιστικό τους επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό και δε νομίζω ότι έχουν να ζηλέψουν τίποτα απ' ό,τι προοδευτικό και ριζοσπαστικό υπάρχει και στην Ελλάδα και στους άλλους λαούς της Ευρώπης.

Και σας λέω, μας έκανε εντύπωση και το μορφωτικό επίπεδο των στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά ακόμα και η πολιτιστική τους προσφορά και παρέμβαση. Ειλικρινά σας λέω, το πολιτιστικό πρόγραμμα που είχαν στη συγκέντρωση θα το ζήλευε σήμερα η Λυρική Σκηνή. Θα ζήλευαν τις εκδόσεις του σε ζητήματα πολιτισμού.

Πραγματικά είναι να θαυμάζει κανείς ένα κόμμα που ξεκίνησε από το μηδέν και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είχε τέτοια πολύπλευρη δράση, με επίκεντρο την εργατική τάξη.

Είμαστε βέβαιοι ότι το κίνημα στην Τουρκία θα δυναμώσει και το εργατικό συνδικαλιστικό και το κίνημα κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως και το κίνημα κατά του ΝΑΤΟ, το οποίο είναι επίσης ισχυρό».

Απαντώντας σε ερώτηση που της έγινε σχετικά με το Κουρδικό, η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε:

«Σας είπα ότι κύρια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι η ενσωμάτωση του κινήματος των Κούρδων στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αντίληψης και πρακτικής. Και επομένως δε φοβάται η Ευρωπαϊκή Ενωση να τους δώσει ορισμένα δικαιώματα γλώσσας, παιδείας και τα λοιπά, από τη στιγμή που αυτοί πιστεύουν ότι θα ενσωματώσει ό,τι ριζοσπαστικό και προοδευτικό στοιχείο υπάρχει.

Απόδειξη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι σε επικοινωνία με παράγοντες και προσωπικότητες των Κούρδων για τη διαμόρφωση σχετικών θεμάτων.

Κοιτάξτε να δείτε, όταν το κνούτο δεν έχει πέραση, υπάρχει και η πολιτική του καρότου. Σας ξαναλέω, οι Κούρδοι δεν είναι κάτι το ομοιόμορφο. Υπάρχει η φτωχολογιά των Κούρδων, που θα έχει τα ίδια μαύρα δικαιώματα και συνθήκες δουλιάς με τους Τούρκους εργαζόμενους, θα υπάρξουν Κούρδοι οι οποίοι μπορεί να ανέβουν οικονομικά στην ιεραρχία και θα υπάρξουν Κούρδοι που θα γίνουν πλουσιότεροι.

Δεν μπορεί να αντιμετωπίζει κανείς τους Κούρδους σαν κάτι το ενιαίο. Δεν είναι κάτι το ενιαίο. Αυτό και τα δύο κόμματα το υπογραμμίζουν. Και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας και το Κόμμα Εργασίας. Υπάρχουν Κούρδοι επιχειρηματίες οι οποίοι καταπιέζουν τους άλλους Κούρδους και ακριβώς ορισμένα από τα νέα κουρδικά κόμματα που θα γίνουν, θα είναι κόμβοι οι οποίοι θα καταπιέζουν τους φτωχούς Κούρδους.

Η θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας είναι ότι οι Κούρδοι πρέπει μαζί με τους Τούρκους να ενταχθούν σε προοδευτικά, ριζοσπαστικά κόμματα και βεβαίως το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας εντάσσει στις γραμμές του Κούρδους κομμουνιστές. Η ένταξη των Κούρδων δεν μπορεί να γίνει με βάση την προέλευση, γίνεται με βάση την πολιτική και την ταξική τους θέση.

Ακόμα, αν φτάσουμε στο σημείο, γιατί δεν ξέρω τι θα γίνει σε 15-20 χρόνια, αν π.χ. τα συμφέροντα των Ευρωπαίων και των Αμερικανών είναι να διασπάσουν την Τουρκία και να φτιάξουν ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος, και αρχίσει μετά η διαπάλη του ενός κουρδικού κράτους με το άλλο κουρδικό κράτος και μετά η δημιουργία ενός ενιαίου κουρδικού κράτους και μετά η παρέμβαση της Δημοκρατίας της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, τότε είναι άλλου παπά ευαγγέλιο τι θα γίνει.

Δεν είναι ότι θα λυθεί όπως πιστεύουν με ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος. Και αν αυτό τους το παραχωρήσουν, θα είναι μέσα στα πλαίσια γενικότερης ανακατωσούρας και διαπάλης. Τα συμφέροντα του κουρδικού λαού είναι ενιαία με τα συμφέροντα του τουρκικού λαού και πρέπει ενιαία να παλέψουν μέσα στα πλαίσια της Τουρκίας για τα κοινά δικαιώματά τους με αλληλεγγύη».