Αλήθεια, όλοι όσοι φιλολογούν τελευταίως περί συναίνεσης, με αφορμή την υποψηφιότητα του Κ. Παπούλια για την Προεδρία της Δημοκρατίας, θέλουν και τα λένε όλα όσα λένε ή αρκετά απ' αυτά τους ...ξεφεύγουν;

Μήπως νομίζουν ότι είναι ευχαριστημένοι οι 600.000 και πλέον συνταξιούχοι του ΙΚΑ, με τις συντάξεις από 300 έως 500 ευρώ το μήνα; ΄Η πιστεύουν ότι ξεγελούν την καθημερινή και εντεινόμενη συνεχώς φτώχεια τους ...με συναίνεση; Για να μη μιλήσουμε για τους εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους του ΟΓΑ, με τις ακόμη μικρότερες συντάξεις, τους 500.000 και πλέον ανέργους, τους ακόμη περισσότερους υποαπασχολούμενους, τα δύο εκατομμύρια των επίσημα φτωχών, τους μεροκαματιάρηδες και τους εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπαγγελματίες κλπ., κλπ.

Είτε το θέλουν, είτε όχι, οι κάθε λογής φιλολογούντες περί συναίνεσης, τα προαναφερόμενα εκατομμύρια των εργαζομένων και συνταξιούχων, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας -δηλαδή, η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας - κάθε άλλο παρά ζει και εργάζεται καθημερινά σε συνθήκες συναίνεσης. Το αντίθετο συμβαίνει. Ζει και εργάζεται σε μια καθημερινή μάχη και σύγκρουση με την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, τα χαμηλά μεροκάματα και την ακρίβεια, τον αυταρχισμό και την ασυδοσία των μεγάλων συμφερόντων και του κράτους τους, την υποκρισία της κυρίαρχης πολιτικής και τις πολύμορφες μεθόδους χειραγώγησης των συνειδήσεων.

Ας σταματήσουν, επομένως, να «συναινολογούν», καθισμένοι στις αναπαυτικές τους πολυθρόνες. Το φαινόμενο, εκτός από προκλητικό, έχει γίνει πλέον και βαρετό...