Eurokinissi

Από τη συνάντηση του Κ. Καραμανλή με τον Τάσσο Παπαδόπουλο στις Βρυξέλλες

Η ακατανίκητη ανάγκη του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού για επέκταση σε νέες αγορές και πρόσβαση στα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη οδηγεί τους «25» της ΕΕ να ανοίξουν διάπλατα την «πόρτα» στην Τουρκία.

Επιδιώκοντας να ενισχύσουν τη θέση τους στην ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη για το μοίρασμα των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του κόσμου, οι ηγέτες των «25» κάνουν τα «στραβά μάτια» στην προκλητική συμπεριφορά του τουρκικού κατεστημένου, εντός και εκτός της γειτονικής χώρας.

Οι «25», όπως προέκυπτε από τις ατέλειωτες επαφές και δηλώσεις κατά τη χτεσινή μέρα, εμφανίζονταν έτοιμοι να δώσουν στην Τουρκία σχεδόν όλα όσα ζητούσε, επιχειρώντας να περισώσουν κάποια προσχήματα, περισσότερο για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών τους που εναντιώνονται στην ένταξη της Τουρκίας για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Η «φιλική» συμπεριφορά των ηγετών της ΕΕ αποθράσυνε τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος εμφανιζόταν αδιάλλακτος σε «ολόκληρη τη γραμμή», παζαρεύοντας ακόμα και την «ντε φάκτο» αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της υπογραφής της Τελωνειακής Σύνδεσης.

Αν και η χτεσινή νύχτα προβλεπόταν μακρά στις Βρυξέλλες, ωστόσο ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο, η απειλή του πολέμου ενάντια σε κράτος-μέλος (casus belli), η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής δεν περιλαμβάνονταν στους «όρους» που θα θέσουν οι «25» στην Τουρκία. Και αυτό μάλιστα με την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία έγινε συνεργός σε μια «ευρω-νομιμοποίηση» των τουρκικών διεκδικήσεων σε Κύπρο και Αιγαίο.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις που υπήρχαν μέχρι αργά χτες το βράδυ, η Τουρκία έπαιρνε σίγουρα την ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων (Οκτώβρης 2005), ενώ φαινόταν να κερδίζει και τη δέσμευση για πλήρη ένταξη στο τέλος των διαπραγματεύσεων, περίπου το 2014.

Ολο το παζάρι γινόταν για το αν η ΕΕ θα διατηρούσε το δικαίωμα να αποφασίσει πότε θα δώσει το «οκέι» ή όχι.

«Εάν αποφασίσουμε την έναρξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να γίνει σαφές ότι στόχος θα είναι η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ», δηλώνει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Κομισιόν, Μ. Μπαρόζο, εκφράζοντας τη βούληση των κυβερνήσεων των ισχυρών κρατών-μελών (Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία αλλά και Γαλλία).

Προκειμένου να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του δύναμη ο Ερντογάν δε δίστασε να χρησιμοποιήσει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως «χαρτί» για να πετύχει τους στόχους του.

Ετσι άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει σήμερα - «μια ώρα πριν τη λήξη της συνόδου κορυφής»(!) όπως είπε - σε μια θολή και αόριστη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω μιας επιστολής ή μιας πολιτικής δήλωσης στην οποία θα ανέφερε ότι «θα» προχωρούσε στην αναγνώριση. Ταυτόχρονα όμως ως αντάλλαγμα γι' αυτή τη «χειρονομία καλής θέλησης» αξιώνει από τους «25» να δεχτούν όλους τους όρους του.

Η θέση του Ερντογάν για την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας εκφράστηκε από τον ίδιο στην ημίωρη συνάντηση που είχε χτες με τον Κ. Καραμανλή.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε στον Ελληνα ομόλογό του «να προχωρήσουμε τώρα έτσι και να το συζητήσουμε αργότερα», συνδέοντας την αναγνώριση με τη συνολική λύση του Κυπριακού.

Από την πλευρά του ο Κ. Καραμανλής είπε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί αυτή τη θέση και επισήμανε ότι δεν μπορεί μια χώρα υποψήφια να μην αναγνωρίζει ένα κράτος-μέλος της ΕΕ.

Υπέδειξε μάλιστα στο συνομιλητή του «σε πρώτη φάση» να προχωρήσει στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ενωσης.

Νωρίτερα ο Κ. Καραμανλής συναντήθηκε με τον Κύπριο Πρόεδρο, Τάσσο Παπαδόπουλο, με τον οποίο συμφώνησαν να βρίσκονται σε «διαρκή επαφή και συνεννόηση για να συντονίζουν τη δράση τους».

Ο ίδιος ο Τ. Παπαδόπουλος δήλωσε ότι δεν είναι ούτε αισιόδοξος ούτε απαισιόδοξος, επισημαίνοντας ότι έχει ξεκινήσει «ένας αγώνας δηλώσεων» όπως συμβαίνει στην αρχή της διαπραγμάτευσης.

Η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε από την αρχή να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να δώσει καμία μάχη, ώστε Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό να αποτελέσουν «εμπόδια» στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.

Ανέδειξε λοιπόν ως «στόχους» στο Συμβούλιο Κορυφής τα «σημεία» που ήδη περιλαμβάνονταν στο σχέδιο συμπερασμάτων της ολλανδικής προεδρίας (!) που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ευχολόγιο.

Αυτό άλλωστε φάνηκε ολοκάθαρα και από τη δήλωση που έκανε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής μετά τη συνεδρίαση του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος: «Η Ελλάδα θεωρεί την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας μοχλό για την ασφάλεια, τη σταθερότητα και τη συνεργασία στην περιοχή μας», τόνισε, επαναλαμβάνοντας ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο η ίδια θα προσαρμοστεί στο κοινοτικό κεκτημένο και στο διεθνές δίκαιο. Στόχος της κυβέρνησης στο συμβούλιο κορυφής, ανέφερε ο Κ. Καραμανλής, είναι να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Τουρκία ότι για να γίνει πλήρες μέλος οφείλει να εκπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις ή να συμμορφωθεί με τις αρχές και τις αξίες της ΕΕ (σ.σ. αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα...).

Επιχειρώντας να γίνει πιο πειστικός ο πρωθυπουργός τόνισε ότι η ΕΕ θα παρακολουθεί και θα ασκεί έλεγχο σε όλη την πορεία. «Εάν η Τουρκία καταφέρει και φθάσει στο τέλος θα πρέπει να είμαστε δίκαιοι», κατέληξε, αφήνοντας να φανεί η στήριξή του στην πλήρη ένταξη.