Και μετά παραπονιούνται που τους καταλογίζουμε ότι είναι εγκλωβισμένοι στον ευρωενωσιακό αντιλαϊκό «μονόδρομο». Οτι έβαζαν πλάτες στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ, μέχρι πρόσφατα, όπως βάζουν πλάτη στην πολιτική της ΝΔ σήμερα. Για την ηγεσία του ΣΥΝ μιλάμε. Διαβάστε, ποια είναι η θέση του ΣΥΝ, για τα αιτήματα των βαμβακοπαραγωγών, όπως τη γράφει η χτεσινή «Αυγή»: Ο ΣΥΝ «ζητεί να απορροφηθούν όλες οι αδιάθετες νόμιμες ποσότητες βαμβακιού και να απαλλαγούν από τη συνυπευθυνότητα όλοι οι κατά κύριο επάγγελμα, μικρομεσαίοι, αγρότες» (η υπογράμμιση δική μας).

Και σε ό,τι αφορά το πρώτο μέρος είναι το ίδιο ακριβώς με ό,τι λένε η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Υποκλίνονται όλοι μαζί στους αντιαγροτικούς περιορισμούς της ΚΑΠ και του αντίστοιχου ευρωενωσιακού κανονισμού για το βαμβάκι. Στηρίζουν, με άλλα λόγια, την πολιτική παραπέρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας και χτυπήματος των μικρομεσαίων βαμβακοπαραγωγών. Κι αφού δηλώσουν την υποταγή τους στη «νομιμότητα» της ΚΑΠ, επιχειρούν να θολώσουν τα νερά, βάζοντας το δεύτερο, περί απαλλαγής από τη συνυπευθυνότητα, παρότι γνωρίζουν πως η τελευταία είναι αδιάσπαστο στοιχείο και συνέπεια της «νόμιμης ποσότητας». Κι εδώ, όμως, με... μέτρο, αφού το θέτουν μόνο για τους «κατά κύριο επάγγελμα, μικρομεσαίους, αγρότες». Δηλαδή, ο κατά κύριο επάγγελμα καφετζής του χωριού, που εξασφαλίζει την επιβίωσή του, καλλιεργώντας και λίγα στρέμματα βαμβάκι, να πληρώσει και γιατί; Για να εγκαταλείψει το χωριό και να έρθει στην πόλη, αυξάνοντας κι άλλο τη στρατιά των ανέργων;