Σύντροφοι,

Η πίστη στα ιδανικά είναι το πρωταρχικό στοιχείο για κάθε αγώνα. Η εμπιστοσύνη στους συναγωνιστές και στους ηγέτες είναι εξίσου απαραίτητη, αν όχι η πρώτη δύναμη για κάθε συνέχεια.

Στις Θέσεις του ΚΚΕ για το Συνέδριο στο κεφάλαιο 8, σημειώνεται:

«...Μετά την προσωρινή νίκη της αντεπανάστασης».

Είναι απαράδεκτος ένας τέτοιος ορισμός για ό,τι αναφέρεται. Δυστυχώς, δεν πρόκειται για προσωρινότητα, είναι μεγάλο το πισωγύρισμα. Για ποια νίκη αναφέρεται, του ιμπεριαλισμού; Εδώ παραφράζοντας το σύνθημα θα πούμε. Ενας είναι ο εχθρός, ο συγκεντρωτισμός. Ο συγκεντρωτισμός που ελαχιστοποίησε τη δημοκρατία και ευνόησε τη διαφθορά, την ευνοιοκρατία και απενεργοποίησε τη συλλογικότητα.

Ο σωστός όρος είναι κατάρρευση.

Στο κεφάλαιο 33 σημειώνεται: «...Συνεχίζονται οι προσπάθειες να βγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα... Θα γίνουν μελέτες...». Και έχουν περάσει σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Είναι γνωστές οι αιτίες. Ο κλονισμός της εμπιστοσύνης των εργαζομένων στον κόσμο είναι εμφανέστατος και ένα τέτοιο ζήτημα δεν μπαίνει κάτω από το χαλί ή στη λήθη. Το συντομότερο να συγκληθεί ένα Συνέδριο με αυτό το θέμα και για τη διόρθωση της πορείας να διαφοροποιηθεί η ιδεολογική και οργανωτική βάση του αγώνα του Κόμματος. Μιας τέτοιας μορφής αποτυχία δεν επιδέχεται καθυστέρηση. Τι άλλο θα πρέπει να συμβεί για να δούμε τα ιδεολογικά λάθη και τις οργανωτικές τρύπες που οδήγησαν στην εχθρότητα τους λαούς των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού; Για ό,τι καλύτερο είχε κατακτήσει ο άνθρωπος;

Να γίνουν διαφοροποιήσεις, αλλαγές και στο δικό μας Κόμμα, όπου θα διασφαλίζεται η δημοκρατία, η συλλογικότητα, στην ευθύνη και την πράξη, περισσότερη εξουσία στη βάση, νέες μορφές λειτουργίας και πνεύμα συνεργασίας με άλλες δυνάμεις.

Η προηγούμενη πορεία δεν ήταν η καλύτερη, με μόνη ευθύνη των ηγεσιών. Καιρός να αλλάξει αυτό. Ο καιρός έφερε νέες καταστάσεις, η τεχνολογία άλλαξε, οι απαιτήσεις όμως είναι οι ίδιες, ο τρόπος διεκδίκησής τους πρέπει να αλλάξει και αυτό θα το βρει η βάση.

Συντροφικά

Νίκος Μαθιουδάκης