Δε θέλω καμία αντίρρηση! Η ταινία είναι, πράγματι, πρωτότυπη. Ποτέ από καταβολής κινηματογράφου μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει ελάφια να επιτίθενται σε ανθρώπους. Να πέφτουν με τα κέρατά τους πάνω στα παράθυρα και το παρμπρίζ του αυτοκινήτου και να το κάνουν ίσωμα. Να είναι δε, επαγγελματίες δολοφόνοι. Ψυχρά και ασυγκίνητα! Και να ενεργούν χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Χωρίς να έχουν προκληθεί.

Τα άλλα που δείχνει η ταινία τα έχουμε ξαναδεί. Δεκάδες φορές, εκατοντάδες, χιλιάδες φορές, έχουμε δει παιδάκια γεμάτα δαιμόνια να αγωνίζονται, με τη συμπαράσταση των γονέων τους, να απαλλαγούν απ' αυτά. Αλλα τα καταφέρνουν και άλλα όχι. Πάντως, προσπαθούν.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το θέμα μένει ανοιχτό (οι παραγωγοί σκέφτονται τη συνέχεια). Μια βιντεοκασέτα, μόλις μπει στο βίντεο, ενεργοποιεί τη σατανική Σαμάρα, ένα μικρό δαιμονισμένο κορίτσι, που έχει πεθάνει και θέλει να ξανάρθει στη ζωή, που πετάγεται μέσα από την τηλεόραση και όποιον πάρει ο χάρος. Δυστυχώς, το σατανικό αυτό κοριτσάκι, αντί να δαγκώσει τον Ιάπωνα σκηνοθέτη, που κάλεσαν στο Χόλιγουντ να γυρίσει την ταινία, δαγκώνει ένα αθώο αγοράκι. Αυτό που χτύπησαν τα ελάφια. Μύλος! Για σοβαρευτείτε!

Παίζουν: Ναόμι Γουότς, Σίσι Σπέισεκ, Ντέιβιντ Ντόρφμαν, Ελίζαμπεθ Πέρκινς.