Η πραγματική ιστορία λέει πως ο βασιλιάς Κάρολος Β΄ της Αγγλίας, που επέστρεψε από την εξορία (Γαλλία) στην εξουσία, το 1660, ήρε την απαγόρευση, που είχαν επιβάλει η εκκλησία και οι πουριτανοί Κρόμγουελ, πατέρας και γιος, για δεκαετίες, και επιτρέπει, επιτέλους, τις θεατρικές παραστάσεις στη χώρα. Η πράξη του αυτή, βέβαια, είναι αποτέλεσμα κοινωνικών ανακατατάξεων και όχι καλών καλλιτεχνικών διαθέσεων του βασιλιά, πράγμα, φυσικά, που δεν απασχολεί την ταινία! Η οποία ταινία γέρνει προς την κωμωδία! Προς το ελαφρό, δηλαδή...

Τα χρόνια του πουριτανισμού, όπου η εκκλησία είχε το πάνω χέρι, οι ηθοποιοί ζούσαν παράνομα! Μερικοί από αυτούς, οι πιο ατρόμητοι, εξασκούσαν κρυφά, σε καταγώγια και ταβέρνες, το επάγγελμα. Σε ένα τέτοιο κρυφό καταγώγιο ένα όμορφο και ταλαντούχο παιδί, ο Εντουαρντ Κίναστον, έμαθε, από έναν παλιό ηθοποιό, την τέχνη της υποκριτικής. Μόλις, λοιπόν, ελευθερώθηκε το θέατρο, ο Κίναστον, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, έγινε πρώτο όνομα. Ηταν ο καλύτερος άντρας ηθοποιός για γυναικείους ρόλους!

Δίπλα στον Κίναστον, που λατρεύεται από τους θεατές, ζει και αναπνέει η Μαρία. Η Μαρία είναι αμπιγιέζ του φημισμένου ηθοποιού. Και ερωτευμένη κρυφά μαζί του. Ερωτευμένη, όμως, και με το θέατρο. Οσο καιρό είναι μαζί του ξεσηκώνει κάθε του κίνηση. Και τα βράδια, κρυφά (απαγορεύεται στις γυναίκες να εμφανιστούνε στο θέατρο), παίζει, σε καταγώγια και ταβέρνες, τους ρόλους που έπαιζε στο θέατρο ο Κίναστον. Εκεί η Μαρία δημιουργεί ένα όνομα. Το Λονδίνο πηγαίνει «κρυφά» να τη δει.

Ο Κάρολος ο Β΄ αναγκάζεται από τα πράγματα να προβεί και σε δεύτερη καινοτομία. Καθοριστική αυτή τη φορά και για το ίδιο το αγγλικό θέατρο. Με διάταγμά του απαγορεύει στο εξής στους άντρες να παίζουν γυναικείους ρόλους. Με το ίδιο διάταγμα επιτρέπεται στις γυναίκες να ασκήσουν το επάγγελμα του ηθοποιού. Ολα αυτά δοσμένα ανάλαφρα, σαν θεατρικό παιχνίδι. Με αποτέλεσμα να μην κάνεις σοβαρότερες σκέψεις. Να μην εμβαθύνεις στο χώρο και στο χρόνο. Ας είναι!

Τα πράγματα, μετά το νέο διάταγμα, αναποδογυρίζουν. Ο Κίναστον ξαναπερνάει στην παρανομία! Μόνον σε καταγώγια μπορεί να ασκήσει, πια, το επάγγελμά του. Εκείνο που έμαθε καλά να κάνει, είναι να παίζει γυναικείους ρόλους. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει. Η Μαρία, που στο μεταξύ μεσουρανεί, εξακολουθεί πάντα να είναι ερωτευμένη μαζί του. Πάντα ερωτευμένη μαζί του και με το ταλέντο του. Από αγάπη και εκτίμηση τον τραβάει από τα καταγώγια και τον παίρνει μαζί της. Τον πείθει να δοκιμάσει τον Οθέλο αντί την Δεισδαιμόνα! Εκείνος, μην αντέχοντας τις ταπεινώσεις των καταγωγίων, αλλά και αντιλαμβανόμενος, για το πού τραβάει η ιστορία, δέχεται...

Ο Εντουαρντ Κίναστον πέρασε στην ιστορία του αγγλικού θεάτρου σαν ο τελευταίος άντρας ηθοποιός που έπαιξε γυναικείους ρόλους και η Μάργκαρετ Χιουζ (η Μαρία της ταινίας) σαν η πρώτη γυναίκα ηθοποιός στο αγγλικό θέατρο. Αυτή την πραγματικά συγκινητική ιστορία, ο γνωστός, περισσότερο για τις θεατρικές του δουλιές, Αγγλος σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Εϊρ προτίμησε να την περάσει ανάλαφρα και χαριτωμένα. Οι συνέπειες αυτής της προτίμησης λειτούργησαν αρνητικά για την ιστορική αξία της υπόθεσης. Κανένας δεν παίρνει «σοβαρά» την ταινία. Την παρακολουθεί σαν «εφεύρημα» και όχι σαν αλήθεια. Και αυτό στερεί τον θεατή από την πραγματική γνώση. Καθώς δεν ξέρει τι από αυτά που βλέπει είναι αλήθεια και τι ψέμα.

Παίζουν: Μπίλι Κρούνταπ, Κλερ Ντέινς, Ρούπερτ Εβερετ, Τομ Ουίλκισον, Μπεν Τσάπλιν κ.ά.