ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ: «το αίτημα του υπουργού Οικονομίας κ. Αλογοσκούφη να υπάρξει συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων στο άνοιγμα Ασφαλιστικού και Εργασιακού μόνον ως σύμπτωμα πανικού μπορεί να εκληφθεί. Πως μπορεί ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα να ζητεί σε ζητήματα που αφορούν κοινωνικές κατακτήσεις τη συνεργασία σοσιαλδημοκρατών; Τα δύο κόμματα έχουν ουσιαστικές διαφορές ακριβώς όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν θεμελιώδη κοινωνικά προβλήματα. Οι μεν υποκύπτουν στους νόμους της αγοράς, οι δε μάχονται για μια δικαιότερη κοινωνία» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ: «όπως έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, η πιο δεξιά κυβέρνηση στην περίοδο της μεταπολίτευσης είναι η κυβέρνηση Σημίτη. Για αυτό άλλωστε και θρηνούσαν το βράδυ της Κυριακής της 7ης Μαρτίου 2004 στα γραφεία του ΣΕΒ στην Ξενοφώντος (...) μας δουλεύουν, λοιπόν, η δε μας δουλεύουν οι Πασόκοι όταν δηλώνουν ότι αυτοί ποτέ δε θα μείωναν τους φόρους επί των κερδών γιατί τέτοιες επιλογές δεν ταιριάζουν σε πούρους σοσιαλιστές! (...) πιστεύω ότι θα υπάρχουν αντιστάσεις στον λαϊκισμό» (ο Ν. Νικολάου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΘΡΑΣΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ: «Είναι λογικό η κυβέρνηση να επιζητεί τη μέγιστη δυνατή πολιτική, κοινωνική συναίνεση για να αντιμετωπίσει μεγάλα κοινωνικά, οικονομικά προβλήματα (...) ακόμη όμως και χωρίς τη στήριξη των άλλων πολιτικών δυνάμεων, η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να προχωρήσει μπροστά κάνοντας τις αναγκαίες συγκρούσεις, δίνοντας πολιτικές μάχες με σκοπό να τις κερδίσει για το καλό του λαού και του τόπου» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ: «Επιτέλους, είναι καιρός να εξορθολογιστεί η λειτουργία του ελληνικού κράτους, να απεμπλακεί από τη λογική της εξυπηρέτησης των πολιτικών και κομματικών συμφερόντων, που αναδεικνύει τους "δικούς" για να παραμερίσει τους αναγκαίους, τους ικανούς και τους πολύτιμους» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).