ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ: «Οι γυναίκες στην Ελλάδα δεν εργάζονται σε αρκετό ποσοστό με μειωμένο ωράριο, με μερική απασχόληση (...). Στη Βρετανία τα σούπερ μάρκετ προσλαμβάνουν πολλούς ανειδίκευτους εργαζόμενους και τους περισσότερους από αυτούς για μερική απασχόληση. Αν είσαι ανειδίκευτος, ιδίως γυναίκα και πας σε ένα σούπερ μάρκετ θα σε ρωτήσουν πότε θέλεις να εργάζεσαι. Αν τους πεις θέλω να εργάζομαι την Παρασκευή το πρωί, το Σάββατο το απόγευμα, την Κυριακή μετά τις 15.00, τη Δευτέρα μετά τις 18.00 και καμία άλλη ημέρα, θα σου πουν μάλιστα, εντάξει. Συνεπώς μπορείτε να διαλέξετε ποιες ώρες θα εργάζεστε και η αμοιβή είναι η ίδια ανά ώρα εργασίας ανεξάρτητα ποιες ώρες της ημέρας δουλεύονται (...). Στη Βρετανία οι ασφαλιστικές εισφορές και τα δικαιώματα είναι ανάλογα με τις ώρες που εργάζεστε. Αν λοιπόν εργαστήκατε για όλη σας τη ζωή το μισό ωράριο θα έχετε δικαίωμα για μισή σύνταξη» (Στέφεν Νίκελ, καθηγητής οικονομικών - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ»: «Λειτουργούν 7 ημέρες την εβδομάδα, από τις 7 το πρωί έως τις 11 το βράδυ και προσφέρουν μια μεγάλη γκάμα προϊόντων που είναι καθημερινά απαραίτητα (...) ερευνώντας σε βάθος την αγορά λιανεμπορίου προχώρησε στην υλοποίηση μιας καινούριας πρότασης: σαν στόχο έχει την ένταξη ήδη υπαρχόντων mini market - ψιλικατζίδικων στο δίκτυό της» (η διαφήμιση σαν ρεπορτάζ - «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ: «Παλιότερα είχε προτείνει πρόσθετη φορολόγηση εκείνων που έχουν μισθό άνω των 1.500 ευρώ. Εξέπληξε (άσχημα) η πρότασή του και επανήλθε με νέα βελτιωμένη. Οι "έχοντες και κατέχοντες" είπε ο κ. Πολυζωγόπουλος. Και ενέταξε σε αυτήν την κατηγορία όσους ο μισθός αθροίζει ετήσιο εισόδημα 50.000 ευρώ. (...) η πρόταση του κ. Πολυζωγόπουλου για συλλήβδην πρόσθετη φορολόγηση των δι' αυθαιρέτου τρόπου λογιζομένων ως "εχόντων και κατεχόντων" δεν είναι και τόσο... ταξική όσο φαντάζει. Εκτός και αν δεχτούμε ως ταξική πολιτική τη φορολόγηση της εργασίας και όχι του κεφαλαίου...» (σχόλιο του Τ.Χ. στο «ΕΘΝΟΣ»).