Τι να «πρωτοθαυμάσουμε» από τα «άνθη του κακού»;

Τι είναι όλα αυτά τα «θάματα»; Αν πιστέψουμε τους ιμπεριαλιστές και τους άθλιους υπηρέτες τους, δεν είναι παρά η προώθηση της «ανταγωνιστικότητας», της «ανάπτυξης» και η αντιμετώπιση της «τρομοκρατικής απειλής». Αν όμως εξετάσουμε τα πράγματα με βάση την ταξική τους ουσία, τότε καταλήγουμε σε άλλο συμπέρασμα. Ολα τα παραπάνω αποτελούν συστατικά στοιχεία της συνεχιζόμενης και εντεινόμενης επίθεσης του κεφαλαίου, ενάντια στα κομμουνιστικά κόμματα, στην εργατική τάξη και στους λαούς που αγωνίζονται σε ολάκερο τον κόσμο. Αυτοί είναι οι ιμπεριαλιστές. Κι ας βαυκαλίζονταν χρόνια τώρα οι σοσιαλδημοκράτες κι οι υποστηρικτές του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», για τον «ειρηνικό» χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος. Οσο μεγάλωνε η κοινότητα των σοσιαλιστικών χωρών, οι ιμπεριαλιστές αναγκάζονταν σε παραχωρήσεις, ελιγμούς, μεταμφιέσεις για να δείχνουν διαφορετικοί από ό,τι ήταν και είναι στην πραγματικότητα. Τώρα που έφυγε το μεγάλο εμπόδιο, η Σοβιετική Ενωση κι οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες, άνοιξαν για τα καλά οι «ασκοί του Αιόλου». Τελευταίο στη σειρά, το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, το πιο φαρμακερό από τα «άνθη του κακού».

Τα πράγματα φαίνονται πιο καθαρά αν πάρουμε υπόψη μας τον ιστορικό χαρακτήρα της εποχής μας. Παρά την ανατροπή του σοσιαλισμού, την πρόσκαιρη επικράτηση της αντεπανάστασης, δεν αλλάζει ο χαρακτήρας της εποχής. Είναι εποχή περάσματος στο σοσιαλισμό. Αυτό το ξέρουν καλά οι ιμπεριαλιστές, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά. Δεν μπορούν όμως να κάνουν διαφορετικά. Ο ιμπεριαλισμός είναι αντίδραση σε όλη τη γραμμή, όπως μας έχει δείξει ο ηγέτης του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο. Το κυνήγι του κέρδους, το νέο μοίρασμα αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και δρόμων μεταφοράς προσδιορίζουν τις ανάγκες, προτεραιότητες και πολιτικές του κεφαλαίου στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Γι' αυτό η επίθεση έχει σχέδιο, συνέχεια, πλάτος και βάθος, όπως - κι εδώ - σωστά έχει προβλέψει το ΚΚΕ.

Στο άλλο στρατόπεδο του ταξικού αγώνα, παρά τις δυσκολίες, δυναμώνουν η αντίσταση και πάλη των λαών. Στο κατεχόμενο Ιράκ, δεν έβαλαν το λαό στην τσέπη τους. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν διπλώσει τις σημαίες. Οι λαοί στην Ευρώπη, με τα «όχι» στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική συνθήκη και τους αγώνες ενάντια στα αντεργατικά μέτρα, δυσκολεύουν το κεφάλαιο. Στη Λατινική Αμερική οι «μπελάδες» πληθαίνουν, η Κούβα φωτίζει το δρόμο για τους λαούς, στη Βενεζουέλα τα πράγματα προχωράνε, στη Βολιβία οι «ταπεινοί και καταφρονεμένοι» έκαναν ένα ακόμα βήμα. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με την ασίγαστη πάλη και δράση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, είναι ο σύγχρονος εφιάλτης για το κεφάλαιο. Παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις, ορθώνουν ενιαίο μέτωπο κατά των λαών. Η στάση των επικεφαλής των χωρών της ΕΕ απέναντι στη μαυροΛίζα (το μαύρο αφορά στο ταξικό στοιχείο και όχι στο χρώμα) δείχνει ότι απέναντι στην απειλή οι ιμπεριαλιστές είναι ενωμένοι.

Δεδομένης της άθλιας στάσης των λεγόμενων μέσων ενημέρωσης, η κατανόηση της πραγματικότητας αυτής - απαραίτητη προϋπόθεση για την αντίσταση και αντεπίθεση - είναι απαραίτητη. Να ξεσκεπάσουμε την υποκρισία των ιμπεριαλιστών και όσων τους υπηρετούν. Επειδή όμως καλλιεργούν το δέος και επιχειρούν να καθυποτάξουν τους λαούς με την ιδεολογική τρομοκρατία και την καταστολή, να αποκαλύψουμε - αποδείξουμε ότι οι ιμπεριαλιστές τρέμουν την πάλη των λαών. Τα μέτρα καταστολής, το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, η στρατηγική επιδίωξη για χτύπημα στα κομμουνιστικά κόμματα, εκφράζουν τους ταξικούς φόβους του κεφαλαίου, απέναντι στη συσπείρωση και πάλη λαών και κινημάτων σε εθνικό επίπεδο και στο συντονισμό της αντιιμπεριαλιστικής πάλης σε διεθνή κλίμακα. Οι λαοί μπορούν να κάνουν αυτούς τους φόβους χειροπιαστή πραγματικότητα. Η δύναμη της λαϊκής πάλης μπορεί και θα σαρώσει στην πορεία όλα τα αντιδραστικά κατασκευάσματα. Απαραίτητη προϋπόθεση, η ενίσχυση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων διεθνώς, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ στον τόπο μας. Με πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας, των μεγάλων δυσκολιών, αλλά και των δυνατοτήτων που δίνει η ανάπτυξη της ταξικής πάλης, προχωράμε κόντρα στα μονοπώλια, στον ιμπεριαλισμό.