«Η εικόνα που εμφανίζει η κυβέρνηση για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και τη Σύνοδο Κορυφής στην Πορτογαλία (19-20/6/2000) είναι πλαστή και ανεστραμμένη όσον αφορά τα δικαιώματα του ελληνικού λαού, αλλά και τον δήθεν πρωταγωνιστικό ρόλο που θα παίξει η χώρα στις ευρωπαϊκές υποθέσεις». Τα παραπάνω τόνισε μεταξύ άλλων η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, σε δήλωσή της, μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου προσήλθε λίγο πριν τις 11 π.μ., συνοδευόμενη από τον Μάκη Κοψίδη, υπεύθυνο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Αλέκα Παπαρήγα κάλεσε τους λαούς να «υποσκάψουν τις επιλογές της ΕΕ», συμπληρώνοντας ότι οι λαοί σήμερα έχουν πολύ περισσότερα στοιχεία και αποδείξεις ότι υπάρχουν δύο δρόμοι για την ανάπτυξη των διεθνών οικονομικών σχέσεων, ο δρόμος τύπου ΕΕ, που βασίζεται αποκλειστικά στην υπηρέτηση του κεφαλαίου και ο δρόμος των διμερών, πολυμερών, περιφερειακών συνεργασιών που έχει κίνητρο τα αμοιβαία και αλληλέγγυα συμφέροντα των λαών.

Να θυμίσουμε ότι χτες ο Κ. Σημίτης συναντήθηκε με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, προκειμένου να τους ενημερώσει για την πορεία ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ. Ολόκληρη η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα, για την ΟΝΕ και τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Φέιρα της Πορτογαλίας 19-20 Ιουνίου 2000, έχει ως εξής:

«Η εικόνα που εμφανίζει η κυβέρνηση για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και τη Σύνοδο Κορυφής στην Πορτογαλία (19-20/6/2000) είναι πλαστή και ανεστραμμένη όσον αφορά τα δικαιώματα του ελληνικού λαού, αλλά και τον δήθεν πρωταγωνιστικό ρόλο που θα παίξει η χώρα στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.

Η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής, ανεξάρτητα από τις επίσημες δηλώσεις και τις δημοσιεύσεις, θα επικυρώσει και σ' αυτή τη φάση, τη νέα αντιασφαλιστική "βίβλο", το Μανιφέστο των 45 μεγαλύτερων διεθνικών μονοπωλίων της Ευρώπης, οι οποίες περιέχουν πολύ συγκεκριμένες εντολές για τις ανατροπές στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης.

Είναι οι ίδιες εταιρίες, συνεργαζόμενες με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, και στενά διαπλεκόμενες μαζί τους, που συνέταξαν και πέρασαν ένα προηγούμενο μανιφέστο για την κατάργηση του 8ωρου και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, πράγμα που οδήγησε στη σύνταξη της λεγόμενης ΛΕΥΚΗΣ, στην πραγματικότητα ΜΑΥΡΗΣ, ΒΙΒΛΟΥ για τους λαούς της Ευρώπης.

Οι κυβερνήσεις και οι ολιγαρχίες της ΕΕ είναι φίλες και φιλικές μεταξύ τους με δεσμούς συνενοχής, όταν πρόκειται για τις εργασιακές σχέσεις, για το γκρέμισμα κοινωνικών κατακτήσεων που είχαν αποσπαστεί στη Δυτική Ευρώπη ύστερα από τη μαζική είσοδο των λαών στο προσκήνιο, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, αρκετά χρόνια μετά, αλλά και λόγω της πίεσης που ασκούσαν στην πορεία οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις υπέρ των λαών στις χώρες του σοσιαλισμού.

Από εκεί και πέρα στη Σύνοδο της Φέιρα θα ακονιστούν τα μεγάλα μαχαίρια ανάμεσα στις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ, ποια ή ποιες θα αρπάξουν το μεγαλύτερο μέρος της πίτας που διαμορφώνεται από τον ιδρώτα, το μόχθο και την εκμετάλλευση των λαών.

Στη Φέιρα της Πορτογαλίας θα πέσουν οι μάσκες και όσοι θέλουν θα δουν αυτό που το ΚΚΕ χρόνια υποστηρίζει, ότι η ΕΕ δεν είναι από τη φύση της μια συμμαχία ισότιμων χωρών. Πάμε ολοταχώς και με τη βούλα στην επισημοποίηση της ΕΕ πολλών ταχυτήτων, στη διαμόρφωση ενός σκληρού ηγετικού πυρήνα που θα αποφασίζει χωρίς να χρειάζεται και τυπικά τη συμφωνία των υπολοίπων για τα πιο κρίσιμα ζητήματα, ακόμα και για θέματα που αφορούν κυριαρχικά δικαιώματα, που υποτίθεται κατοχυρώνονται με τη συμμετοχή στην ΕΕ.

Στη Φέιρα θα γίνουν νέα βήματα προς την άκρως επικίνδυνη επιλογή, διά της πλήρους στροφής, προς στρατιωτικοποίηση της ΕΕ με τη συγκρότηση του Ευρωστρατού, σε συνδυασμό με την αύξηση των εξοπλισμών και τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ διεκδικούν να ανεβάσουν το ρόλο της Ενωσης όχι βεβαίως στην αναγνώριση των δικαιωμάτων των λαών να καθορίζουν ελεύθερα για το ποιο δρόμο εξέλιξης και ανάπτυξης τους συμφέρει, αλλά στο δικαίωμα να πραγματοποιεί στρατιωτικές επεμβάσεις και επιδρομές εκεί που θεωρεί ότι παρεμποδίζεται η απρόσκοπτη κίνηση κεφαλαίων, επενδύσεων, εκεί δηλαδή που το μεγάλο κεφάλαιο χρειάζεται τη δύναμη των όπλων.

Η ΕΕ δεν μπορεί και δε θέλει να παίξει το ρόλο του αντίπαλου δέους των ΗΠΑ, όπως ορισμένοι εθελοτυφλούντες στη χώρας μας πιστεύουν. Επιζητεί να παίζει και αυτοτελώς έναντι του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, το δικό της παιχνίδι του τρόμου, του χωροφύλακα και τρομοκράτη.

Οι εξελίξεις στην ΕΕ δεν είναι μόνο αποκαλυπτικές για το είδος του "κοινωνικού προσώπου" που αντιπροσωπεύει η καπιταλιστική ενοποίηση, αλλά και για το είδος των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων που κρύβουν οι λεόντειες συμφωνίες των εταίρων. Οι λαοί της Ευρώπης, ιδιαίτερα ο ελληνικός λαός και οι άλλοι βαλκανικοί, είναι ακόμα πιο έντονα εκτεθειμένοι στους κινδύνους των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Οι λαοί στην πορεία της πάλης τους, και ο ελληνικός, μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν και τις ενδοκοινοτικές αντιθέσεις που θα μεγαλώσουν στην πορεία διεύρυνσης της ΕΕ. Να υποσκάψουν οι λαοί τις επιλογές της ΕΕ και όχι να τις αφήσουν να περάσουν σε ελεύθερο έδαφος.

Είναι στη διάθεση των κινημάτων, των λαών. Σήμερα έχουν πολύ περισσότερα στοιχεία και αποδείξεις ότι υπάρχουν δύο δρόμοι για την ανάπτυξη των διεθνών οικονομικών σχέσεων, ο δρόμος τύπου ΕΕ, που βασίζεται αποκλειστικά στην υπηρέτηση του κεφαλαίου, στην ηγεμονία των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε βάρος όλων των άλλων χωρών, και ο δρόμος των διμερών, πολυμερών, περιφερειακών συνεργασιών που έχει κίνητρο τα αμοιβαία και αλληλέγγυα συμφέροντα των λαών».