«Θέση στο "μαύρο μέτωπο", για το σπάσιμο της απεργίας των ναυτεργατών, έσπευσε να πάρει ο Κ. Καραμανλής, ο οποίος ευλόγησε, ουσιαστικά, την πολιτική επιστράτευση. Κληθείς αμέσως μετά την άφιξή του από τη Μαδρίτη να σχολιάσει την αυταρχική ενέργεια της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν την αποδοκίμασε, αλλά, πλειοδοτώντας, διαπίστωσε ότι υπάρχει και πρόβλημα ακυβερνησίας! "Εκεί οδηγεί ο εμπαιγμός του Ασφαλιστικού, από τη μία, και, βέβαια, η πλήρης έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Υπάρχει πρόβλημα ακυβερνησίας", ήταν η χαρακτηριστική απάντηση του προέδρου της ΝΔ». Αυτά έγραφε ο «Ρ» για τη στάση του προέδρου της ΝΔ την επομένη της επιστράτευσης των ναυτεργατών από την κυβέρνηση Σημίτη, στις 21/6/2002. Πραγματικά, δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον νυν πρωθυπουργό για ασυνέπεια. Ποτέ ο Κ. Καραμανλής δε στάθηκε απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν χτυπούσε τους αγώνες ναυτεργατών, αγροτών, φοιτητών, κ.ο.κ. Οι «δυναμικές κινητοποιήσεις» τού προκαλούσαν πάντα (ταξική) αλλεργία... Ακριβώς το ίδιο κάνει τώρα το ΠΑΣΟΚ, σε μιαν εξόφθαλμη αντιστροφή ρόλων μεταξύ των δύο μονομάχων. Ηθικόν δίδαγμα: Αν οι εργαζόμενοι δεν αποτινάξουν το ζυγό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα είναι μονίμως «επιστρατευμένοι» στη σκλαβιά και τη βαρβαρότητα.