Oκ. Καρκαγιάννης, επιφυλλιδογράφος της «Καθημερινής», δεν είναι όποιος όποιος δημοσιογράφος. Χρόνια στο «κουρμπέτι», θήτευσε και στην Αριστερά! Και, ίσως, η θητεία του αυτή, τον έχει διδάξει αρκετά περί τα ενιαιομετωπικά! Ετσι, αν και δείχνει πάντα να «ψάχνεται» για το ποια αριστερά, πότε κολακευόμενος με κάποιες - επιλεκτικά παρμένες πάντα - απόψεις του ΚΚΕ (για να περνά πιο γλυκά τα μύρια όσα αντιΚΚΕ...) και συνήθως γοητευόμενος με τις ανανεωτικές απόψεις του ΣΥΝ, τουλάχιστον στην προπαγάνδα του, δείχνει να θέλγεται από την ...εκσυγχρονιστική ευρωπαϊκή και παγκοσμιοποιημένη - όπως κλωνοποιημένη να πούμε - «αριστερά» του Σημίτη (και των Ντ' Αλέμα - Ζοσπέν, Μπλερ - Σρέντερ και Κλίντον).

Οπως, λοιπόν, το συνηθίζει, και τώρα, συναισθανόμενος τον κίνδυνο του ...πισωγυρίσματος, όχι, βέβαια, και από την Ευρωπαϊκή Σένγκεν και το παγκοσμιοποιημένο ΕΣΕΛΟΝ, αλλά κυρίως από τις αντιδράσεις του Ιερατείου για την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στην ταυτότητά μας, συνεπής στην ενιαιομετωπική του συνείδηση, διάλεξε στρατόπεδο: Με τον Σημίτη και τους ΣΥΝοδοιπόρους του ενάντια στον σκοταδισμό των παπάδων. `Η Σημίτης ή Χριστόδουλος. Αυτό είναι το μείζον δίλημμα του κ. Καρκαγιάννη. Αν και έμπειρος, ούτε που πέρασε από το μυαλό του, φαίνεται, πως αν η κυβέρνηση είχε τολμήσει το αυτονόητο, σαν προοδευτική που θέλει να φαίνεται, να προχωρήσει δηλαδή στο χωρισμό Εκκλησίας - κράτους, που και τώρα που αναθεωρεί το Σύνταγμα το αρνείται, ε, τότε δε θα υπήρχε θέμα ταυτοτήτων. Και, επομένως, το άνοιγμα του θέματος, τώρα και μ' αυτόν τον προσχεδιασμένο τρόπο και χωρίς κουβέντα με την «αντίπερα όχθη», οδηγεί κάθε άνθρωπο χωρίς παρωπίδες να σκεφτεί ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, από την πρώτη στιγμή, επιδίωξε να διαχωρίσει το λαό με βάση τα θρησκευτικά του «πιστεύω» ή μη, πάνω στο ψευτοδίλημμα: Με τον (προοδευτικό!) Σημίτη της ΟΝΕ και της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης ή με τους αναχρονιστικούς παπάδες, που ευχάριστα και πρόθυμα πήραν το «μπαλάκι» του αποπροσανατολισμού και διχασμού του λαού που τους έριξε ο πρώτος; Κι αφού, καθώς είναι φανερό, ο κ. Καρκαγιάννης και οι συν αυτώ τοποθετήθηκαν με τον «προοδευτικό» της ΟΝΕ και της Νέας Τάξης, ενάντια στους σκοταδιστές, καλούν και το λαό να τοποθετηθεί ανάλογα, δηλαδή ή «με τον Σημίτη ή με τον Χριστόδουλο». Αφήνοντας απ' έξω την υποκρισία και την αντιδραστική πολιτική και των δύο, ο κ. Καρκαγιάννης, φυσικά, καλεί να στρατευτεί ο κόσμος στο πλευρό του Κ. Σημίτη. Ετσι, για να ξεχάσουμε και τα πραγματικά προβλήματα και τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές, που δεν είναι άλλες από τα τεράστια λαϊκά προβλήματα, τα αντιδραστικά μέτρα ελέω ΟΝΕ και τα συμπαρομαρτούντα της παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών και των δυνάμεων, που δηλώνουν υπηρέτες αυτών, και που δεν είναι άλλοι από τους δύο «αντιμαχόμενους», τον Σημίτη και τον Χριστόδουλο, όπως, μάλιστα, και οι δύο επίσημα τοποθετήθηκαν μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και το ευρώ την περασμένη Τρίτη.

Κι αν το ΚΚΕ και όλοι οι σκεπτόμενοι, με βάση τα πραγματικά μεγάλα λαϊκά προβλήματα που σήμερα είναι πλειοψηφία, αρνούνται να μπουν στα ψευτοδιλήμματα που θέτουν κυβέρνηση και ιεραρχία και επιμένουν να καταγγέλλουν την υποκρισία και τις ευθύνες και των δυο πλευρών, κακό του κεφαλιού τους! Ο κ. Καρκαγιάννης επιμένει στο δικό του βολικό σχήμα: Με τον Χριστόδουλο ή τον Σημίτη, για «ένα άδειο κοστούμι», που χωράει τις ταυτότητες, αλλά όχι το χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος, που χωράει κάλλιστα και υπηρετεί τη Σένγκεν, με ή χωρίς θρήσκευμα στην ταυτότητα. Που, πάνω απ' όλα και κατά δήλωση των αντιδικούντων, υπηρετεί άριστα την ΟΝΕ και την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου. Προσπερνά τέτοια ψιλά ο έγκριτος δημοσιογράφος. Το σχήμα είναι δεδομένο, με τον Χριστόδουλο ή τον Σημίτη, διαλέξτε!

Γι' αυτό ο κ. Καρκαγιάννης δεν μπορεί να ανεχθεί πως είναι δυνατόν το ΚΚΕ να αρνείται να παίξει στο στημένο αυτό παιχνίδι τους, όπως πρόθυμα ποιούν οι κεντροαριστεροί ψάλτες ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, εκσυγχρονιστές τύπου ΑΕΚ, οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις... Τον ενοχλεί, λοιπόν, ότι το ΚΚΕ επιμένει να ξεσκεπάζει την υποκρισία και τις ευθύνες των «πολεμάρχων» της ταυτότητας. Δεν έχει, γι' αυτόν, σημασία ότι το ΚΚΕ καταγγέλλει το στημένο παιχνίδι αποπροσανατολισμού του λαού που έστησαν ο Σημίτης και η κυβέρνησή του μαζί και με την ηγεσία της Εκκλησίας. Ετσι, συμπεραίνει στην «Καθημερινή» ο κ. Καρκαγιάννης: «Από τη μια πλευρά ο κ. Χριστόδουλος με το ιερατείο, η εξαφανισμένη ΝΔ, το άτυχο ΔΗΚΚΙ, αλλά και το ΚΚΕ, του οποίου την ιστορία αποφάσισε να διαγράψει η κ. Παπαρήγα (και για να είναι συνεπής με την αποστολή του, πείθοντας και κανέναν αφελή, ...εξομολογείται: «δεν το λέω εγώ, τα στελέχη της το λένε»!). Και από από την άλλη όλοι οι άλλοι», καταλήγει. Ο κ. Καρκαγιάννης δηλαδή, ο Σημίτης, ο ΣΥΝ, ο Μπίστης και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις...