Αξια σχολιασμού, επίσης, είναι και τα όσα δε λέει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αφού, πέραν της διαπίστωσης και καταγγελίας της σκληρής πραγματικότητας, αποφεύγει συστηματικά να αναφερθεί στις αιτίες των προβλημάτων. Κι όταν λέμε αιτίες, δεν αναφερόμαστε μόνον ή κυρίως στην 20ετή διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την οποία ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί να βγάλει «λάδι». Κυρίως μιλάμε σχετικά με όσα καταστροφικά για τους μικρομεσαίους αγρότες απορρέουν από τη νέα Κοινοτική Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), την οποία τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ στηρίζουν και εφαρμόζουν.

Καμιά αναφορά δεν κάνει σ' αυτά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, επιχειρεί συστηματικά να δικαιώσει και να καταστήσει ως αναπόφευκτα στη συνείδηση των αγροτών τα κελεύσματα των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ και του ΠΟΕ. Συχνά πυκνά, για παράδειγμα, σημειώνει στις ομιλίες του ότι «γίνεται πιο ανταγωνιστικό το περιβάλλον και καλείται ο Ελληνας αγρότης να προσαρμοστεί και να αξιοποιήσει και νέες ευκαιρίες»... «Ξεχνά», βέβαια, ότι ο διαβόητος ανταγωνισμός είναι «κομμένος και ραμμένος» στα μέτρα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Οπως και το γεγονός ότι τις πολυεθνικές ωφελούν και οι «ευκαιρίες» της νέας ΚΑΠ, την οποία το κόμμα του ψήφισε τον Ιούνη του 2003 και η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα εφαρμόζει.