«Τι θα μας κόστιζε - περιλαμβάνω και την αφεντιά μου - μια σιωπηρή, καθιστική διαμαρτυρία; Τίποτα. Απλώς θα μας χάλαγε την πασχαλινή φιέστα. Πώς το λένε, θα πίκραινε το αμνοερίφιο που ρίξαμε στην κοιλιά μας. Ασε τώρα. Ασε να κάνουν τη δουλειά οι συνήθεις ύποπτοι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Γραφικούς τους ανεβάζουμε, σταλινικούς τους κατεβάζουμε. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις τους χρειαζόμαστε. Το αέναο πλυντήριο συνειδήσεων των αραχτών Ελλήνων. Εμείς να φουσκώνουμε σαν γαλοπούλες, να λιαζόμαστε σαν τουρίστες, να βρίζουμε σαν τους μοιραίους του Βάρναλη. Για κοιτάξτε μας. Με το ουίσκι στο ένα χέρι, με το χάμπουργκερ στο άλλο, με μπλου τζιν για φούστες και παντελόνια, με τίμπερλαντ στα πόδια και με τη γνωστή ελληνοαμερικανιά στο στόμα. Από τη μια να γαμωσταυρίζουμε τα αμερικανικά γεράκια και από την άλλη να λέμε στο μωρό μας Cool baby. Κοντολίζα, μην τους παίρνεις σοβαρά. H Ελλάδα κοιμάται μακριά, με βαθιά, αμερικανικά χασμουρητά!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».