Η πολιτική του ενός είναι η συνέχεια της πολιτικής του άλλου. Σε όλους τους τομείς. Φυσικά και στα Ελληνοτουρκικά.

*

Σωστά έγινε η υπενθύμιση στον Τύπο ότι από τον Οκτώβρη του 2004, με τις νέες ρυθμίσεις που αποδέχτηκε ο υπουργός Μεταφορών Μ. Λιάπης στον ICAO, διευκολύνεται η τακτική της Αγκυρας να αμφισβητεί την αρμοδιότητα της Ελλάδας για την έρευνα και τη διάσωση στο Αιγαίο (Στ. Λυγερός, «Καθημερινή», 25/05/2006).

*

Πρόκειται για «διολίσθηση» που είναι η προέκταση της προηγούμενης.

Θυμίζουμε ότι το Σεπτέμβρη του 2003, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδέχτηκε τις τότε νέες ρυθμίσεις στον ICAO για τους νέους αεροδιαδρόμους στο Αιγαίο. Το σχετικό πρωτόκολλο, που είχε αποκαλύψει η συνάδελφος Κύρα Αδάμ («Ελευθεροτυπία»), όριζε ότι Ελλάδα και Τουρκία θα έπρεπε να δημιουργήσουν «περιοχές κοινού ενδιαφέροντος στο Αιγαίο» (εισάγοντας τη λογική της «συνδιαχείρισης» του Αιγαίου από το «παράθυρο»), ενώ παράλληλα ικανοποιούνταν το πάγιο αίτημα της Τουρκίας για ελεύθερο εναέριο χώρο, καθώς η περιοχή κάτω από τα 13.000 πόδια θα παρέμενε ανοιχτή για τις ασκήσεις των μαχητικών της και μάλιστα στην ευαίσθητη περιοχή ευρύτερα της Λήμνου.

*

Ενδεικτικό είναι ότι ο ελληνικός λαός ενημερώθηκε τότε μόνο έπειτα από τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου ειδήσεων και από ανακοίνωση της τουρκικής πλευράς, καθώς η κυβέρνηση Σημίτη επιθυμούσε την αποσιώπηση της συμφωνίας.

Μόνο όταν ξεσηκώθηκε σάλος από τα σχετικά δημοσιεύματα υπήρξε κυβερνητική αντίδραση, με τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Χρ. Πρωτόπαππα, να δηλώνει ότι οι ρυθμίσεις που συνυπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα έκαναν το FIR Αθηνών «πιο εύχρηστο» και «πιο άνετο»...