Είναι γνωστό ότι η αστική στατιστική αποτελεί χρήσιμο εργαλείο συγκάλυψης των ταξικών αντιθέσεων και δημιουργίας μιας «στατιστικής πραγματικότητας», μέσω της χρήσης των μέσων όρων... Ετσι, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια αυξάνεται. Κατά συνέπεια, ισχυρίζονται, αυξάνεται και η γενική ευημερία της χώρας... Πρόκειται για μια εικόνα πέρα για πέρα παραπλανητική, δεδομένου ότι η σημαντική άνοδος του ΑΕΠ, που σημειώθηκε κατά την τελευταία δεκαετία, ήταν προς όφελος των λίγων.

Το δημιουργημένο πλεόνασμα - που προήλθε από τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλιάς - κατέληξε στις τσέπες των οικονομικά ισχυρών, όπως βεβαιώνουν και οι «φουσκωμένοι» με κέρδη και υπερκέρδη ισολογισμοί των μεγάλων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα των τραπεζών. Αντίθετα, η κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων χειροτέρευσε (απόλυτα και σχετικά), τόσο σε επίπεδο μισθών (μειωμένη αγοραστική δύναμη), όσο και με την αύξηση της ανεργίας, της μεγαλύτερης ίσως μάστιγας που πλήττει την εργατική τάξη κάθε καπιταλιστικής χώρας.

Αυτή η σκληρή πραγματικότητα συγκαλύπτεται και ωραιοποιείται από την αστική στατιστική μέσω της χρήσης των μέσων όρων, όπου το κατά κεφαλή εισόδημα του μεγαλοαστού αθροίζεται με το κατά κεφαλή εισόδημα του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του άνεργου, του μικροαγρότη, και μετά τη διαίρεση πανηγυρίζουν ότι η οικονομική ευημερία της χώρας αυξήθηκε... Και δεν είναι μόνο η παραποιημένη «στατιστική πραγματικότητα» που χρησιμοποιούν, προκειμένου να μας πείσουν ότι αφού αυξάνεται η γενική ευημερία, δεν μπορεί παρά να αυξάνεται και η ευημερία όλων. Και των πλουσίων και των φτωχών και άρα τα αγαθά της οικονομικής ανάπτυξης διαχέονται ισομερώς και δίκαια προς όλους...

Για να συγκαλύψουν τα αποτελέσματα μιας βαθιά ταξικής και αντιλαϊκής πολιτικής οι κυβερνώντες καταφεύγουν στην επιλεκτική δημοσιοποίηση στοιχείων των στατιστικών τους υπηρεσιών. Προβάλλουν ό,τι νομίζουν πως τους εξυπηρετεί και εξαφανίζουν ό,τι τους ενοχλεί. Ετσι, ο ελληνικός λαός έπρεπε να ενημερωθεί από τη Γιουροστάτ ότι, με στοιχεία του 2004, η φορολογία κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι η χαμηλότερη στην ΕΕ των 25! Και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Στοιχεία για τη φορολογία των ΑΕ και των ΕΠΕ σταμάτησαν να δημοσιοποιούνται από τη στατιστική υπηρεσία από το 1986!

Αλλο παράδειγμα: Πριν από μερικά χρόνια, η δημοσιοποίηση στοιχείων από την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων γινόταν κατά κοινωνικές κατηγορίες (εισόδημα και προκύπτων φόρος μισθωτών, συνταξιούχων, ελεύθερων επαγγελματιών, κλπ.), απ' όπου προέκυπτε ότι το φορολογικό σύστημα της χώρας στηρίζεται κατά βάση στην υπερφορολόγηση της μισθωτής εργασίας αφού μισθωτοί και συνταξιούχοι πλήρωναν τους υψηλότερους φόρους. Και αυτά δηλαδή τα ελλιπή στοιχεία κατέδειχναν τον ταξικό χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος. Τι έκαναν οι καλοί μας διαχειριστές; Σταμάτησαν να τα δημοσιοποιούν. Αντί γι' αυτά δίνουν τώρα στη δημοσιότητα έναν άχαρο πίνακα που κατατάσσει τις εκκαθαρισμένες φορολογικές δηλώσεις σε «χρεωστικές», «πιστωτικές» και σε «μηδενικές». Αντε μετά να καταλάβεις τι γίνεται με τη φορολογία εισοδήματος, ποιος πληρώνει φόρο και ποιος φοροδιαφεύγει...