Με την ανώτατη διάκριση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, την παράδοση του Χρυσού Μεταλλίου, τιμήθηκε, παρουσία του, ο Μίκης Θεοδωράκης, στο Βόλο. Επίσης σε εκδήλωση, στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης, αναγορεύτηκε και επίτιμος διδάκτορας οκτώ τμημάτων του Πανεπιστημίου. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, έγινε και μεγάλη συναυλία, με τραγούδια του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη, από τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» και τις φωνές των Δ. Μπάση και Μαριλένας Λευκιμμιάτη.

Στην ομιλία του ο Μ. Θεοδωράκης εξέφρασε τη συγκίνηση και τη χαρά του για την τιμή που του έγινε. Προσπάθησε να σκιαγραφήσει τη σημερινή εικόνα της χώρας, προβάλλοντας τις ουσιαστικές ελλείψεις και παραμορφώσεις που η διόρθωσή τους αποτελεί χρέος συλλογικό και καθήκον πατριωτικό. Οπως σημείωσε, «σήμερα φυσούν νέοι ιστορικοί άνεμοι, που όλο και θα αυξάνουν τη δύναμή τους, με αποτέλεσμα να παρασύρουν στο πέρασμά τους ακόμα και ολόκληρους λαούς» και αναρωτήθηκε «πώς μπροστά σ' αυτόν τον κίνδυνο θα αντισταθεί η χώρα μας; Σαν ένα δέντρο χωρίς ρίζες ή σαν ένας βράχος;». Υπεραμύνθηκε της εθνικής ενότητας στη βάση των συμφερόντων του λαού, η οποία είναι «το μοναδικό μας όπλο για να απαλλαγούμε από την ξένη εξάρτηση» και τόνισε ότι «για να καταστήσουμε την Ελλάδα και τον Λαό μας αληθινό βράχο, είναι ανάγκη η Πολιτεία να μεριμνήσει για τη ραγδαία άνοδο του μορφωτικού και πολιτιστικού μας επιπέδου».

Ολοκλήρωσε την ομιλία του με την προτροπή: «Ενα σας λέω μόνο: Φυλαχτείτε! Αντισταθείτε! Φυλαχτείτε και Αντισταθείτε όσο υπάρχει ακόμα καιρός, γιατί σε λίγο θα είναι αργά».