Του Ηλία Μακρή από την »ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

Την ώρα που τα παιδιά γίνονταν λιώμα στην αίθουσα των εξετάσεων, με ένα θέμα στα Μαθηματικά που αποδεικνύει πως η αστική τάξη -ελέω «αδιάβλητου» συστήματος εξετάσεων - κρατά καλά και το μαχαίρι και το πεπόνι της εισαγωγής στα ΑΕΙ.

Εκείνη την ώρα, κάθε «παπαγάλος» έγραφε το πόνημά του, ανάλογα με το ύφος και το ήθος του. Ενας ως κλασική ζωντοχήρα της αριστεράς, που γνωρίζει ότι πλέον χωρίς ένα χοντρό προβοκάρισμα δεν έχει ελπίδα να πουλήσει (ποιος αγοράζει μαραμένα ...μυαλά;), ο άλλος ως γνήσιος στόκος, που κοιτάζεται στον καθρέφτη και νομίζει πως βλέπει την κοινωνία.

Οταν άρχισε η συζήτηση στη Βουλή, έγινε καθαρό πως δεν είχαμε να κάνουμε με κάποια «παπαγαλάκια». Με μια καταθλιπτική συμφωνία, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έστειλαν στο πυρ το εξώτερον κάθε αίτημα για δημόσια και δωρεάν Παιδεία.

Πληρωμένη η απάντηση από τα ίδια τα παιδιά: Είτε διαδηλώνοντας, είτε μιλώντας στα «μίντια», με τρεις κουβέντες τα λένε όλα και σε στέλνουν: Τι είπε η μικρή από τα ΤΕΙ; «Δε θέλουν νέα ιδιωτικά, θέλουν το δημόσιο να γίνει ιδιωτικό»! Σε δέκα λέξεις, μια ολόκληρη ανάλυση πραγματικών δεδομένων και μια αποκάλυψη, που λέει σε κάθε Καρα-Πρετεντέρη «πάρ' το το μπουκαλάκι σου και στην εξέδρα... είναι δική μας αυτή η ζωή και το παιχνίδι».

Ωραία τα παιδιά!

Να ένας σοβαρός λόγος για να ξαναβγείς στο δρόμο κι εσύ ο κουρασμένος.

Δεν είναι από τα θέματα που τα προσπερνάς η Παιδεία. Κι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, με τα σχολειά να δουλεύουν όλο και περισσότερο από και για τις επιχειρήσεις, θέλει συγκέντρωση δυνάμεων για να αποτρέψεις τις ανατροπές που επιχειρούνται. Μπορεί να γίνει!

Μα, χρειάζεται να 'ναι καθαρό το μέτωπο: Οταν Καραμανλής και Παπανδρέου δήλωσαν ευθέως και χτες πως έχουν πάρει κοινή εργολαβία την κατεδάφιση, δεν μπορείς κανείς να ψάχνεται κοντά τους.

Στον καιρό της Νέας Τάξης, όλο και λιγοστεύουν τα περιθώρια για αυταπάτες:

Νίκη των εργατών θεωρούν τη σύνταξη στα 68 στην Αγγλία του Μπλερ. Και ως δικαίωμα στη σύνταξη την αρπαγή ασφαλιστικών εισφορών από τους εργάτες, για να έχουν ένα ακόμα τμήμα υπεραξίας να τζογάρουν - διάβαζε: κερδίζουν - τα αφεντικά.

Περιβαλλοντική δικαιοσύνη ονομάζουν την κατάργηση του «άπαξ δάσος, πάντα δάσος».

Υπόδειγμα δημοκρατίας το στήσιμο προτεκτοράτων πάνω σε, έτσι ή αλλιώς, κατεχόμενες πατρίδες.

Δεν ανθρωπεύει ο καπιταλισμός.