Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετάσχει στο στρατό κατοχής που στέλνεται στο Λίβανο ως δήθεν ειρηνευτική δύναμη, πρέπει να σημάνει συναγερμό για όλες τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις του τόπου. Αυτό που πάνε να κάνουν στο Λίβανο δεν έχει καμιά σχέση με την ειρήνη. Αντίθετα, επιδιώκουν να ανατρέψουν ό,τι κατάκτησε η ένοπλη λαϊκή αντίσταση στέλνοντας πίσω στα εδάφη τους τους εισβολείς. Η συγκρότηση της «ειρηνευτικής δύναμης» είναι καθαρή αντιδραστική ενέργεια, η οποία, ειδικά ως προς τη συμβολή της χώρας μας, έρχεται να προστεθεί σε μια μακριά αλυσίδα συμμετοχής ελληνικών στρατευμάτων σε πράξεις επέμβασης στο εσωτερικό άλλων χωρών, κάθε φορά που ένας λαός αποφασίζει να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Με όρους Ιστορίας είναι μόλις χτεσινά τα παραδείγματα: Το έκαναν με την μπολσεβίκικη επανάσταση, το επανέλαβαν στην Κορέα, μετείχαν στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, δρουν ως δύναμη κατοχής στο Κόσσοβο και στην ΠΓΔΜ, ως κρίσιμος κρίκος στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα ενισχύουν την επέμβαση στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, τώρα απλώνουν πόδι και στο Λίβανο.

Η μόνη ευχή που μπορεί να συνοδεύει αυτή τη δύναμη κατοχής είναι να ηττηθεί! Ο λαός μας διαδήλωσε ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Λίβανο και συνεχίζει να διαδηλώνει χαιρετίζοντας τη νίκη της αντίστασης. Ο λαός μας, όλοι οι λαοί της περιοχής, όπως χαιρετίζουν τη συνεχιζόμενη αντίσταση στο Ιράκ έτσι προσβλέπουν και στην ακόμα πιο ισχυρή νίκη της αντίστασης στο Λίβανο. Κατανοεί ότι δεν πρόκειται για μάχη των «δυνάμεων της δημοκρατίας ενάντια στο σκότος», αλλά για πάλη των λαών ενάντια στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο. Προσβλέπει στην ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού μετώπου που χτίζεται στην περιοχή, ως μιας δύναμης που μπορεί να καταφέρει ακόμα περισσότερα χτυπήματα στον ιμπεριαλισμό, όχι μόνο στο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά να συμβάλει στο να δημιουργηθούν ρήγματα παγκόσμια.

Αυτή είναι και η πλέον σημαντική συμβολή αυτής της αντίστασης: Το μήνυμα που στέλνει: Οτι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος. Οτι οι λαοί μπορούν. Να αναμετρηθούν με υπέρτερες δυνάμεις και να τους χαλάσουν τα σχέδια, όπως ο λιβανέζικος λαός με την ένοπλη πάλη του χάλασε τα σχέδια του Ισραήλ. Ακόμα καλύτερα, το μήνυμα από την αντίσταση στο Λίβανο περιέχει στοιχεία για πολλαπλής ανάγνωσης συμπεράσματα - ωφέλιμα σ' όλους τους λαούς: Οτι ο ιμπεριαλισμός είναι μόνιμος εχθρός, ότι απέναντί του πρέπει έγκαιρα να χτίζεται το μέτωπο της αντίστασης για να μπορεί έγκαιρα να αντιμετωπιστεί και η με μαθηματική ακρίβεια προϋπολογισμένη επίθεσή του.

Η αντίσταση στο Λίβανο πλουτίζει το επαναστατικό κίνημα: Δείχνει ότι το μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό γίνεται όλο και πιο ισχυρό όσο περισσότερο διευρύνει το περιεχόμενό του. Οτι δεν αρκεί να μένει στα ζητήματα αντίστασης στην εξωτερική επέμβαση, αλλά πρέπει να χτίζεται με όρους αντιμετώπισης της ίδιας της ταξικής εκμετάλλευσης, να στοχεύει στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης και στο εσωτερικό της κάθε χώρας, ώστε να δημιουργεί προϋποθέσεις νίκης των λαών συνολικά απέναντι στον ιμπεριαλισμό. Οση αξία κι αν έχει να υπερασπίζεις ένα τσουγκάρι, άλλο τόσο αυτή εκμηδενίζεται αν δε συνδέεται με την προοπτική της συνολικής ρήξης και εν τέλει ανατροπής.